فیلادلفیا، پا.، 26 آوریل (IPS) – با عبور از 200 روز جنگ، جمعیت شمال غزه در آستانه قحطی جمعی قرار می گیرد. تجزیه و تحلیل آکسفام نشان داد که 300000 نفر در شمال غزه مجبور به زنده ماندن به طور متوسط 245 کالری در روز از ژانویه تا مارس شدند – کمتر از یک قوطی لوبیا و بسیار کمتر از میزان توصیه شده روزانه 2100 کالری.
در حالی که در هفته‌های اخیر شاهد افزایش جریان کمک‌های بشردوستانه به غزه بوده‌ایم، جریان کمک‌های بشردوستانه همراه با فقدان تجارت و خدمات عمومی برای رفع گرسنگی گسترده یا سرپناه، شرایط بهداشتی و بهداشتی که کشنده هستند کافی نیست. تحت این شرایط.
آخرین گزارش از سیستم طبقه بندی فاز یکپارچه، نهاد رسمی که داده های امنیت غذایی را جمع آوری و تجزیه و تحلیل می کند، نشان داد که این اتفاق حداکثر تا ماه مه در شمال غزه رخ خواهد داد. ده‌ها کودک در حال حاضر بر اثر گرسنگی و سوء تغذیه جان خود را از دست داده‌اند که اغلب در اثر بیماری تشدید می‌شود، و دو مورد از سه معیار برای اعلام قحطی قبلاً برآورده شده‌اند.
از آنجایی که اعلامیه رسمی یک شاخص عقب مانده است، کاملاً ممکن است که قحطی در مناطق شمالی غزه وجود داشته باشد. ما نمی توانیم منتظر اعلام قحطی باشیم تا از مرگ غیرضروری و گسترده غیرنظامیان جلوگیری کنیم.
در حالی که خطر قحطی در شمال شدیدتر است، سوء تغذیه در سراسر غزه گسترده است. گزارش IPC در ماه مارس نشان داد که تقریباً همه مردم غزه با “سطوح بالای ناامنی غذایی حاد” مواجه هستند، به طوری که 95 درصد از جمعیت در مرحله 3 بحران غذایی یا بدتر از آن قرار دارند. در ماه پس از انتشار این گزارش، شرایط بدتر شده است.
علاوه بر محدودیت در دسترس بودن غذا، امکان یافتن یا خرید یک رژیم غذایی مغذی و متنوع در غزه امکان پذیر نیست. برای معدود میوه‌ها و سبزیجاتی که هنوز در دسترس هستند، افزایش شدید قیمت‌ها به دلیل کمبود آنها را برای اکثر مردم غیرقابل‌قبول کرده است. یافتن محصولات غذایی تخصصی و مراکز درمانی برای کودکان مبتلا به سوء تغذیه دشوار یا غیرممکن است.
علیرغم شواهد قاطع از گرسنگی شدید، دولت اسرائیل همچنان مانع دسترسی بشردوستانه است. اما محرومیت از دسترسی بشردوستانه تنها مشکل نیست. در حالی که افزایش میزان ورود مواد غذایی به غزه گامی خوشایند خواهد بود، اما پاسخ صحیح به این فاجعه در شرایط فعلی به سادگی قابل اجرا نیست.
قحطی و پیامدهای آن نه تنها به دلیل کمبود مواد غذایی است، بلکه با تخریب تقریباً کامل زیرساخت‌های غیرنظامی در غزه توسط اسرائیل تشدید می‌شود. بیش از 200 روز بمباران مداوم زیرساخت‌های بهداشتی، آب و فاضلاب غزه – از جمله پروژه‌های مورد حمایت آکسفام – و پشتیبانی واکنش اضطراری را نابود کرده است و مردم را در برابر بیماری‌های کشنده آسیب‌پذیرتر کرده است.
دولت اسرائیل برق را احیا نکرده است و واردات سوخت را به استثنای چاه‌ها، تأسیسات تصفیه آب، نانوایی‌ها، بیمارستان‌ها و مشاغل و خانواده‌ها به شدت محدود کرده است. این فروپاشی خدمات و زیرساخت های حیاتی به این معنی است که برآورد ما از ورود کامیون های مواد غذایی به غزه تنها تصویری جزئی از نیاز را ارائه می دهد.
افزایش دریافت کالری تنها چیزی نیست که برای مبارزه با گرسنگی شدید لازم است – سوء تغذیه حاد نیاز به مداخله پزشکی فوری به ویژه در کودکان دارد. این نوع مداخله پزشکی در حالی که بمب‌ها همچنان سقوط می‌کنند و در میان فروپاشی وسایل ضروری به سادگی امکان‌پذیر نیست.
همکاران ما در غزه در آکسفام و سازمان های شریک در معرض خطر دائمی بمباران هستند. تقریباً تمام کارکنان غزه اغلب چندین بار آواره شده اند و بسیاری از آنها در چادرها یا پناهگاه های موقت با خانواده های خود زندگی می کنند. آنها برای یافتن غذا برای خود و خانواده‌شان تلاش می‌کنند و مرتباً برای چند روز از وعده‌های غذایی خود صرفنظر می‌کنند تا فرزندانشان بتوانند غذا بخورند.
آنها دائماً با خطرات جانی روبرو هستند: غزه با بیش از 200 کشته از اکتبر، مرگبارترین مکان در جهان برای امدادگران است. در این شرایط غیرقابل تصور، آکسفام و شرکای آن همچنان شجاعانه آنچه را که می توانند در قالب غذا، آب تمیز، مواد بهداشتی ایمن تر و محصولات بهداشتی توزیع می کنند. با این حال، نوع واکنش بشردوستانه مورد نیاز برای جلوگیری از خطر قحطی حتی نمی تواند در این شرایط آغاز شود.
حتی در شرایطی که کودکان از گرسنگی می میرند و امدادگران به طور معمول در حملات هوایی اسرائیل کشته می شوند، دولت بایدن در حال کاهش تسلیحات و کمک به عملیات نظامی اسرائیل در غزه است. نقل و انتقالات پیشنهادی اخیر شامل برخی از خطرناک ترین تسلیحات، مانند بمب 2000 پوندی MK-84 است که کل محله ها را ویران کرده و در برخی از مرگبارترین حملات غزه نقش داشته است.
دولت برای حفظ سیاست حمایت نظامی بی قید و شرط خود از اسرائیل، سیاست «بد نبین، بد نشنود» را به ابعادی پوچ و مرگبار در می آورد و حتی از تعیین شروط و حتی توقف انتقال تسلیحات به اسرائیل خودداری می کند. ایالات متحده باید فروش تسلیحات به اسرائیل را متوقف کند و سهم خود را در افزایش تلفات در غزه به رسمیت بشناسد. این خیلی دیر شده است.
آکسفام خواستار آتش‌بس دائمی، بازگرداندن همه گروگان‌ها و آزادی اسرای غیرقانونی فلسطینی، توقف فوری ارسال سلاح به اسرائیل و گروه‌های مسلح فلسطینی و دسترسی کامل به کمک‌های بشردوستانه است.
واکنش جهانی به غزه باید شامل غذای کافی و مغذی برای همه، بازسازی کامل بیمارستان‌ها و خدمات بهداشتی، زیرساخت‌های آب و فاضلاب، و اجازه دادن به تمام مصالح ساختمانی در سراسر مرز باشد.
هر روز بدون آتش بس، روزی نزدیک تر به مرگ و رنج تصاعدی در غزه است. اکنون باید شاهد اقدام باشیم.
جیکوب باتینگا همکار سیاست بشردوستانه آکسفام آمریکا است.
دفتر IPS ONE
@IPSNewsUNBureau را دنبال کنید
IPS News Bureau UN را در اینستاگرام دنبال کنید
© Inter Press Service (2024) – کلیه حقوق محفوظ استمنبع اصلی: Inter Press Service