انرژی های تجدیدپذیر چشم انداز را متحول می کند – مسائل جهانی

انرژی تجدیدپذیر به طور کلی به عنوان هر منبع انرژی که به طور مداوم دوباره پر می شود تعریف می شود. این شامل انرژی خورشیدی و باد، و همچنین انرژی زیستی (مواد آلی سوخته شده به عنوان سوخت) و برق آبی است.

فرانچسکو لا دوربین از ایرنا با اخبار سازمان ملل قبل از نشست ویژه روز جمعه در مورد انتقال به منابع انرژی پایدار که در سازمان ملل متحد در نیویورک به عنوان بخشی از اولین هفته پایداری برگزار شد.

تضمین دسترسی به انرژی مقرون به صرفه، قابل اعتماد، پایدار و مدرن برای همه مردم در هر کجای جهان که باشند، هدف توسعه پایدار ۷ است.

اخبار سازمان ملل: هنگام تلاش برای متقاعد کردن دولت‌ها، سازمان‌های بین‌المللی و سایر ذینفعان برای پذیرش انرژی‌های تجدیدپذیر با چه چالش‌هایی مواجه بودید؟

فرانچسکو لاکامرا: هیچ مشکلی برای متقاعد کردن دولت‌ها برای استفاده از انرژی‌های تجدیدپذیر وجود ندارد، اما از تعهدات تا عمل همیشه چیزی پشت سر گذاشته می‌شود.

آنچه برای احزاب و اعضای ما مهم است، حمایت از آنها در یافتن راه درست برای تبدیل تعهد به عمل است. فکر می‌کنم این چالشی است که باید با آن روبرو شویم: چگونه می‌توانیم تا سال 2030 ظرفیت نصب انرژی‌های تجدیدپذیر را سه برابر کنیم؟ اکنون مسئله این است که چگونه می توانیم به این هدف برسیم.

اخبار سازمان ملل: چگونه می توان بر این چالش ها غلبه کرد تا اطمینان حاصل شود که کشورها متعهد می شوند و اقدام می کنند؟

فرانچسکو لاکامرا: همه کشورها تعهداتی را پذیرفته اند. ما باید شیوه عملکرد شرکت های بین المللی را بازنویسی کنیم. در این زمینه همه نهادهای مختلف درگیر باید تلاش کنند.

به عنوان مثال، در IRENA ما با رئیس جمهور کنیا ویلیام روتو برای ایجاد یک مشارکت برای تسریع استقرار انرژی های تجدیدپذیر در آفریقا کار می کنیم. این ابتکار، مشارکت تسریع شده برای انرژی های تجدیدپذیر در آفریقا (APRA)، در اولین اجلاس آب و هوای آفریقا در نایروبی در سال گذشته راه اندازی شد و بیانیه مشترکی توسط رهبران APRA در COP 28 امضا شد تا انتقال به انرژی های تجدیدپذیر به عنوان یک راه حل استراتژیک را هدایت کند. برای دسترسی به انرژی، امنیت و رشد سبز در آفریقا.

اکنون ما هفت کشور آفریقایی از جمله کنیا و همچنین کشورهای توسعه یافته مانند دانمارک، آلمان، ایالات متحده آمریکا و امارات متحده عربی را نیز درگیر داریم. این نمونه ای از چگونگی تلاش ما برای بازنویسی چشم انداز همکاری بین المللی است. ما این طرح را می سازیم و از این کشورها در ایجاد برنامه های خود برای ترویج منابع انرژی تجدید پذیر حمایت می کنیم. ما با هم در حال تبدیل شدن به یک مکانیسم جدید برای همکاری بین المللی برای تحقق برنامه های آنها هستیم.

اخبار سازمان ملل: آیا تفاوت های قابل توجهی در رویکردها، تعهدات و پاسخ ها بین کشورهای در حال توسعه و توسعه یافته در مورد انتقال انرژی وجود دارد؟

فرانچسکو لا دوربین: جهان توسعه یافته باید سیستم را تغییر دهد. اما کشورهای در حال توسعه می توانند جلوتر بپرند و مستقیماً به یک سیستم انرژی جدید بروند زیرا فاقد سیستم های انرژی واقعی هستند. تفاوت اصلی در وضعیت سیستم انرژی در این نقاط مختلف جهان است که تا حد زیادی در نابرابری موجود منعکس شده است.

جنبه دیگر این است که کشورهای توسعه یافته ممکن است ابزار، ابزار و منابع مالی برای ایجاد تغییر در اختیار داشته باشند.

کشورهای در حال توسعه در بسیاری از جنبه ها به حمایت نیاز دارند. کشورها برای تبادل تجربه و فناوری نیاز به حمایت مالی و فناوری دارند. اینها موانعی هستند که باید امروز برای تسریع در انتقال، به ویژه در آفریقا، غلبه کرد.

در این راستا، آفریقا شاید مهم ترین نیروگاه جهان برای انرژی های تجدیدپذیر و هیدروژن سبز باشد [a clean and renewable energy carrier]. اما آفریقا فاقد زیرساخت هایی است که این پتانسیل را برای مردمش مفید کند، که به نفع جهان نیز خواهد بود. زیرساخت هایی مانند بنادر، خطوط لوله و زیرساخت های عمرانی حیاتی و حیاتی هستند.

اخبار سازمان ملل: آیا می‌توانید نمونه‌ای از بازدید از سایتی که در آن شاهد نقش حیاتی انرژی‌های تجدیدپذیر در دستیابی به هدف توسعه پایدار 7 تا سال 2030 بودید، به ما ارائه دهید؟

فرانچسکو لا دوربین: یکی از نمونه‌هایی که مرا تحت تأثیر قرار داد موریس بود، جایی که حمایت ما از نصب پنل‌های خورشیدی در خانه‌های خصوصی، ساختمان‌های خصوصی و ساختمان‌های عمومی واقعاً چشم‌انداز را متحول کرد و انگیزه زیادی برای دستیابی به SDG 7 ایجاد کرد.

اخبار سازمان ملل: آیا فکر می کنید نمونه هایی که ذکر کردید را می توان در جاهای دیگر دنیا تکرار کرد؟

فرانچسکو لا دوربین: برای تسریع در گذار، باید بر برخی موانع ساختاری که امروزه وجود دارد غلبه کنیم. زیرساخت اولین مانعی است که باید بر آن غلبه کرد. بدون برق کارآمد و بدون اطمینان از اتصال به یکدیگر، انعطاف پذیری، تعادل شبکه، ما نمی توانیم پیشرفت کنیم. نوسازی و ساخت زیرساخت ها در جایی که کمبود آن وجود دارد، اولویت اصلی است.

همچنین مشکلات مربوط به چارچوب قانونی موجود وجود دارد. بازار هنوز به گونه ای طراحی شده است که به نفع استقرار منابع انرژی تجدیدپذیر نیست. هنوز یارانه های زیادی برای پروژه های سوخت فسیلی وجود دارد که فکر می کنم باید سریعا به آنها رسیدگی شود.

علاوه بر این، قراردادهای خرید برق به گونه ای طراحی شده اند که از توسعه انرژی های تجدیدپذیر جلوگیری کند. مکانیسم‌های قیمت‌گذاری بازار اغلب از انرژی‌های تجدیدپذیر پشتیبانی نمی‌کنند، زیرا انرژی‌های تجدیدپذیر به قراردادهای بلندمدت برای ثبات و امنیت برق تحویلی و پرداخت هزینه‌ها نیاز دارند.

در نهایت، ما به متخصصان ماهر و نیروی کار ماهر برای استقرار در زمین نیاز داریم.

اگر واقعاً می‌خواهیم سیستم انرژی به دور شدن از سوخت‌های فسیلی سرعت بخشد، همانطور که چند ماه پیش در COP28 در دبی درخواست شد، باید بر این سه مانع غلبه کنیم.

اخبار سازمان ملل: شهروندان عادی چگونه می توانند در انتقال به انرژی های تجدیدپذیر سهیم باشند؟

Francesco La Camera: Top of Form ما تلاش می کنیم در همه انتخاب های خود کارآمدتر باشیم، اما مهمتر از آن محیط قانونی است که در آن همه احساس می کنند موظف به اقدام هستند. ما نمی‌توانیم فقط به الزامات اخلاقی متوسل شویم، جامعه همچنین محیط ساده‌تر و ساده‌تری را برای مردم ایجاد می‌کند تا از نظر کارایی و صرفه‌جویی در انرژی، انتخاب‌های درستی داشته باشند.

این مصاحبه برای طولانی بودن و وضوح ویرایش شده است.