پرامیلا پاتون، نماینده ویژه دبیرکل در امور خشونت جنسی در درگیری‌ها، در ارائه گزارش سالانه خود خاطرنشان کرد که سلاح‌ها همچنان به دست مجرمان راه پیدا می‌کنند، در حالی که بیشتر قربانیان در مورد غرامت و غرامت دست خالی مانده‌اند. .
او گفت: “وظیفه اساسی و وجودی ما این است که اسلحه را خاموش کنیم و صدای زنان را به عنوان یک حوزه حیاتی برای صلح تقویت کنیم.” گفت.
جنایت گزارش نشده
این گزارش حوادث، الگوها و روندها را در 21 موقعیت هشدار دهنده شامل اسرائیل و غزه، سودان، اوکراین، هائیتی، میانمار و جمهوری دموکراتیک کنگو (DRC) پوشش می دهد.
او گفت که افزایش موارد ثبت شده به ویژه در شرایط جهانی که دسترسی بشردوستانه به شدت محدود و محدود است، نگران کننده است.
بیشتر موارد، 95 درصد، زنان و دختران را شامل می شود. در 32 درصد از حوادث، کودکان، عمدتاً دختران، قربانی شدند، در حالی که 21 مورد افراد لزبین، همجنس‌گرا، دوجنس‌گرا، تراجنسیتی، دگرباش و اینترسکس را هدف قرار دادند.
در حالی که این گزارش شدت و وحشیانه این حوادث را نشان می دهد، او تاکید کرد که این گزارش مقیاس یا شیوع جهانی جنایتی است که به طور مزمن گزارش نشده و از نظر تاریخی پنهان است.
او گفت: «ما می‌دانیم که برای هر بازمانده‌ای که جلو می‌آید، تعداد بیشتری از افراد تحت فشار اجتماعی، انگ، ناامنی، کمبود خدمات و چشم‌انداز محدود برای عدالت ساکت می‌شوند.
درگیری در غزه
این گزارش برای اولین بار شامل بخش ویژه ای درباره اسرائیل و سرزمین های اشغالی فلسطین است.
پس از حملات حماس به اسرائیل در 7 اکتبر، دولت از خانم پاتون برای بازدید از این کشور دعوت کرد. او و تیمش تأیید کردند که دلایل منطقی وجود دارد که باور کنیم خشونت جنسی مربوط به درگیری حداقل در سه مکان رخ داده است، و اینکه خشونت جنسی علیه افرادی که گروگان گرفته شده اند رخ داده است و ممکن است ادامه داشته باشد.
آنها همچنین از کرانه باختری اشغالی بازدید کردند، جایی که بر اساس اطلاعات تایید شده سازمان ملل، دستگیری و بازداشت زنان و مردان فلسطینی توسط نیروهای امنیتی اسرائیل از زمان حملات اکتبر اغلب با بدرفتاری از جمله انواع خشونت جنسی همراه بوده است. او افزود که اتهامات مشابهی از غزه نیز مطرح شده است.
او گفت: «این یافته‌ها به‌هیچ‌وجه خصومت‌های بیشتر را توجیه یا مشروع نمی‌کند، و من همچنان بر درخواست‌های دبیرکل برای آتش‌بس بشردوستانه برای پایان دادن به رنج بی‌شمار غیرنظامیان فلسطینی و دستیابی به آزادی فوری و بدون قید و شرط همه گروگان‌ها تاکید می‌کنم».
دسترسی و مصونیت از مجازات
این گزارش نشان می‌دهد که چگونه خشونت جنسی دسترسی زنان به معاش و دسترسی دختران به تحصیل را در میان سطوح بی‌سابقه آوارگی محدود کرده است.
او گفت: «برای مثال در شرق جمهوری دموکراتیک کنگو، جو ناامنی فیزیکی و غذایی به هم پیوسته بسیاری از زنان و دختران آواره را به دلیل استیصال اقتصادی محض به تن فروشی سوق داده است.
در همین حال، او خاطرنشان کرد: “خشونت جنسی که بدون مجازات انجام می شود در اقتصاد سیاسی جنگ سودآور باقی می ماند.” برای مثال، گروه‌های مسلح در هائیتی به درآمدزایی ادامه می‌دهند و از تهدید خشونت جنسی برای اخاذی باج‌های بالاتر استفاده می‌کنند.
بازماندگان ساکت شدند
این گزارش 58 کشور را که به طور قابل اعتمادی مظنون به ارتکاب یا مسئول خشونت جنسی هستند، عمدتاً بازیگران غیردولتی فهرست می کند. بیش از 70 درصد “مجرم دائمی” هستند، به این معنی که پنج سال یا بیشتر در لیست بوده اند.
روند دیگر «سطح بی‌سابقه خشونت کشنده» برای ساکت کردن بازماندگان سوء استفاده جنسی است، از جمله گزارش‌هایی از جمهوری کنگو و میانمار درباره متجاوزانی که متعاقباً قربانیان خود را می‌کشند. بازیگران مسلح همچنین کارکنان بهداشت و درمان در سودان را تهدید کرده اند، در حالی که مدافعان حقوق بشر در سودان جنوبی، جمهوری دموکراتیک کنگو و جاهای دیگر با سرکوب مواجه شده اند.
خانم پاتون گفت: «در زمان و مکان، ما می‌بینیم که وجود سلاح‌ها مستقیماً این حملات را تسهیل می‌کند.
امید در افق
او با تاکید بر اینکه «ما نمی‌توانیم خشونت جنسی را بدون تغییر پویایی قدرت بررسی کنیم»، خواستار مشارکت بیشتر زنان، مقررات و تحریم‌های تسلیحاتی، حمایت مالی از مدافعان حقوق بشر و تغییر در صحنه شد.
او گفت: “زنان در گوشه های جنگ زده جهان ما باید امید را در افق سیاسی ببینند.”