دهلی نو، هند – نارندرا مودی، نخست وزیر هند، در آغاز کارزار انتخاباتی آتی هند در سال 2024 هدفی را برای ائتلاف حاکم به رهبری حزب بهاراتیا جاناتا (BJP) اعلام کرد که حتی با معیارهای ائتلاف موفق او جاه طلبانه است.
مودی با ادعای اینکه ائتلاف ملی دموکراتیک، گروه احزاب حاکم، از مرز 400 کرسی در مجلسی با 543 کرسی پارلمان عبور خواهد کرد، گفت: “آبکی بر 400 پارا”، و BJP به تنهایی 370 کرسی را به دست خواهد آورد. تنها یک بار در 77 کرسی هند. سال‌ها به عنوان کشور مستقل، هر حزب یا اتحادی بیش از 400 کرسی به دست آورده است: حزب مخالف فعلی کنگره در سال 1984، پس از ترور نخست‌وزیر ایندیرا گاندی.
با این حال، در حالی که هند در حال آماده شدن برای برگزاری مرحله اول انتخابات 44 روزه و هفت مرحله ای خود در 19 آوریل است، تحلیلگران می گویند که موفقیت محاسبات مودی ممکن است به بخش قابل توجهی از کشور بستگی داشته باشد که تا کنون عمدتاً در برابر هندوها غیرقابل نفوذ بوده است. جذابیت اکثریتی BJP: جنوب کشور.
خانه حدود 20 درصد از جمعیت کشور، پنج ایالت جنوبی تامیل نادو، کارناتاکا، آندرا پرادش، کرالا و تلانگانا و قلمروهای اتحادیه پودوچری و لاکشادویپ از لحاظ اقتصادی مرفه ترین منطقه هند هستند. جنوب بیش از 30 درصد از تولید ناخالص داخلی (GDP) کشور را تشکیل می دهد.
اما علیرغم ادعاهای مودی مبنی بر اینکه دولت او به تقویت اقتصاد هند کمک کرده است، BJP در سال 2019 تنها 30 کرسی از 131 کرسی منطقه را به دست آورد – اکثر آنها از یک ایالت، کارناتاکا – در تامیل نادو، کرالا و آندرا پرادش و حوزه انتخابیه Puducherry و Lakshadweep را از دست داد. برخی از تحلیلگران معتقدند تکرار اجتناب ناپذیر است.
در سطح ملی، BJP 303 کرسی از 543 کرسی را به دست آورد و تقریباً در اکثر ایالت‌های شمالی – پایگاه‌های سنتی آن – به حداکثر رسید و جنوب را به عنوان منطقه‌ای که احتمالاً باید برنده شود، برای این حزب باقی می‌ماند تا در مقایسه با سال 2019، قدرت بیشتری کسب کند. .
«BJP در آندرا پرادش و سایر ایالت های جنوبی بسیار نامحبوب است. موهان گوروسوامی، تحلیلگر سیاسی و رئیس مرکز تحلیل سیاست (CPA)، یک اندیشکده مستقر در دهلی نو، گفت: در واقع، هر کسی که با BJP متحد شود، در این انتخابات بد عمل خواهد کرد.
پاراکالا پرابهاکار، اقتصاددان و شوهر نیرمالا سیتارامان، وزیر دارایی هند، گفت که انتخابات آتی منعکس کننده «شکاف شمال و جنوب» خواهد بود. پرابهاکار از منتقدان دولتی بوده است که همسرش یکی از اعضای کلیدی آن است.
مبارزات BJP در جنوب هند جدید نیست. با شاخص های توسعه قابل توجهی بهتر، از جمله از نظر آموزش و سلامت، در مقایسه با شمال، منطقه نسبتاً از سیاست های مذهبی که به طور سنتی مشخصه BJP است مصون است.
برای مثال، در ایالت جنوبی کرالا، نرخ مرگ و میر نوزادان شش مورد به ازای هر 1000 تولد – تقریباً برابر با ایالات متحده است. از سوی دیگر، این رقم برای ایالت مادهیا پرادش تحت حاکمیت BJP 48 بود که درصدی مشابه در افغانستان جنگ زده بود.
پرابهاکار گفت که این دستاوردهای توسعه نسبی باعث می شود که ایدئولوژی هندوهای هندوی اکثریتی هندو در جنوب کمتر جذاب باشد.
کیشور چاندرا دئو، وزیر سابق فدرال که در ماه فوریه از حزب تلوگو دسام (TDP)، یک نیروگاه منطقه ای در ایالت آندرا پرادش پس از تصمیم به اتحاد با BJP در انتخابات 2024 استعفا داد، موافقت کرد. دیو گفت: «در شمال هند امکان دستیابی به تحکیم مذهبی وجود دارد، در حالی که در جنوب امکان پذیر نیست.
او با اشاره به معبد رام خدای هندو که توسط مودی در ماه ژانویه در شهر آیودیا افتتاح شد، افزود: «معبد رام در اینجا موضوعی نیست. این معبد بر روی خرابه‌های مسجد بابری متعلق به قرن شانزدهم ساخته شد که توسط فعالان تندرو هندو در دسامبر 1992 تخریب شد.
پالانیول تیاگا راجان، وزیر خدمات دیجیتال و فناوری اطلاعات تامیل نادو، که تا همین اواخر وزیر دارایی این ایالت بود، احساسات دئو را تکرار کرد.
«جنوب دارای سنت همزیستی هماهنگ در میان همه ادیان است که قدمت چند صد ساله دارد. راجان به الجزیره گفت: تلاش برای قطبی کردن جامعه قطعا در جنوب نتیجه معکوس خواهد داشت.
این فرضیه اکنون در آستانه آزمایش است – از روز جمعه.
فشار مودی در تامیل نادو
علیرغم مبارزات سنتی خود در آنجا، BJP و Modi به سختی تلاش می کنند تا در ایالت تامیل نادو که با 39 کرسی، بزرگترین گروه از نمایندگان پارلمان جنوبی را به مجلس قانونگذاری ملی می فرستند، نفوذ کنند.
همه ساکنان تامیل نادو در 19 آوریل رای می دهند و مودی در آستانه انتخابات حداقل 6 سفر به این ایالت انجام داده است – با استفاده از یک برنامه مبتنی بر هوش مصنوعی که سخنرانی هندی او را در زمان واقعی برای مخاطبان به تامیل ترجمه می کند. و ظاهراً از حمایتی که BJP ادعا می کند در طول راهپیمایی ها دریافت کرده است، گریه می کند.
مودی همچنین مناقشه جزیره Kachateevu در سریلانکا را که 50 سال پیش توسط دهلی نو و کلمبو حل و فصل شد، احیا کرد. مودی و دولت او ادعا می کنند که این جزیره توسط دولت کنگره سابق به سریلانکا هدیه داده شده است. Katchatheevu از لحاظ تاریخی در تامیل نادو یک موضوع احساسی بوده است، جایی که Dravida Munnetra Kazhagham (DMK)، متحد کنگره، از لحاظ تاریخی با کنترل سریلانکا بر جزیره، تنها در 33 کیلومتری (20 مایلی) سواحل هند مخالفت کرده است.
قبل از انتخابات، BJP و Modi همچنین سعی کردند DMK را به ضد هندو بودن متهم کنند. سپتامبر گذشته، اودایانیدی استالین، رهبر DMK، اظهارات جنجالی را در مقایسه “Sanatana Dharma” (دین ابدی) با مالاریا و تب دانگ بیان کرد. ساناتانا دارما توسط بسیاری از هندوها به عنوان واژه ای جایگزین برای هندوئیسم استفاده می شود، اگرچه دیگران – از جمله DMK – مدتهاست که آن را با سیستم کاست تعبیه شده در هندوئیسم سنتی مرتبط کرده اند.
در میان این فشارها، برخی از نظرسنجی‌های مستقر در دهلی نو نشان می‌دهند که BJP می‌تواند سهم آرای خود در تامیل نادو را از کمتر از 4 درصد در سال 2019 به 20 درصد افزایش دهد – و همچنین چند کرسی را به دست آورد.
تحلیلگران می گویند گفتن این کار آسان تر از انجام آن است.
شکستن قلعه جنوبی
سیاست تامیل نادو برای چندین دهه توسط احساسات ضد برهمنی شکل گرفته است: ایده های ملی گرایی مدت هاست در ایالت جنوبی با سوء ظن مواجه شده است، جایی که آنها به عنوان راهی برای حفظ سلطه تاریخی برهمن ها در نظر گرفته می شوند که در راس هند نشسته اند. سلسله مراتب پیچیده کاست
یکی از ایدئولوگ‌های اولیه جنبش دراویدی، ای وی راماسامی نایکر – که بیشتر با نام مستعارش پریار شناخته می‌شود- بود که از هندوئیسم انتقاد کرد و از کنگره جدا شد. حزب کاست رهبران BJP اغلب از پریار انتقاد کرده اند، اما هم DMK و هم رقیب آن، آنا DMK سراسر هند (AIADMK) به میراث او سوگند یاد می کنند.
در شمال غربی تامیل نادو، ایالت کارناتاکا در طول دو دهه گذشته ثابت کرده است که زمینه بسیار حاصلخیزتری برای BJP در جنوب هند بوده است. کارناتاکا که محل شهر بنگالورو، مرکز فناوری و استارت‌آپ هند است، از سال 2008 تا 2013 توسط BJP و سپس از سال 2018 تا 2023 اداره می‌شد. در انتخابات ملی 2019، 25 مکان از 28 مکان در ایالت را به دست آورد.
اکنون که در کارناتاکا به قدرت رسیده است، کنگره، که در سال 2019 تنها یک کرسی به دست آورد، امیدوار است که بیشتر به دست بیاورد – در پشت کارزاری که مدعی است دولت مودی درگیر “تبعیض” و “بی عدالتی” علیه ایالت های جنوبی است .
RS Nilakantan، نویسنده کتاب جنوب در مقابل شمال: شکاف بزرگ هند توضیح داد که به طور متوسط، ایالت های جنوبی منابع بسیار کمتری از مجموعه مرکزی مالیات های جمع آوری شده توسط دولت فدرال نسبت به مالیات هایی که مردم آن ایالت ها پرداخت می کنند، دریافت می کنند.
طرفداران این رویکرد اشاره می کنند که دولت فدرال باید از ایالت هایی با شاخص های اجتماعی پایین تر در شمال حمایت بیشتری کند تا به بهبود آنها کمک کند. اما منتقدان استدلال می‌کنند که این امر ایالت‌های جنوبی را به خاطر موفقیتشان جریمه می‌کند، حتی اگر شواهد کمی مبنی بر پیشرفت سریع ایالت‌های شمالی در زمینه بهداشت یا آموزش با استفاده از منابع مرکزی وجود دارد.
راجان، وزیر تامیل نادو، گفت: برای مثال، تامیل نادو به ازای هر روپیه ای که به دولت اتحادیه کمک می کند، 29 پول دریافت می کند. ما به وضعیتی رسیده‌ایم که احزاب حاکم در ایالت‌های جنوبی مجبور به برگزاری تظاهرات در دهلی شده‌اند تا بی‌عدالتی را که در حق آنها انجام شده را برجسته کنند و برای دفاع از فدرالیسم بجنگند.»
این نگرانی ها در ایالت های جنوبی با چشم انداز تقسیم مجدد منطقه تا سال 2026 تشدید شد، روندی که طی آن مرزهای حوزه های انتخاباتی دوباره ترسیم می شود تا اطمینان حاصل شود که تقریباً همان تعداد رای دهنده دارند.
از آنجایی که جنوب هند در اقدامات کنترل جمعیت بسیار جلوتر از شمال است، اعمال تحدید حدود می تواند به طور قابل توجهی کرسی های پارلمانی جنوب را کاهش دهد و قدرت سیاسی آن را کاهش دهد. به عنوان مثال، تامیل نادو ممکن است شاهد کاهش کرسی های خود از 39 به 30 باشد، در حالی که در شمال اوتار پرادش، پرجمعیت ترین ایالت هند، به گفته نیلاکانتان، تعداد صندلی ها از 80 به 90 می رسد.
راجان گفت: «شمال در مقابل جنوب فقط یک موضوع احساسی نیست. “همه چیز به واقعیت ها و ارقام سخت برمی گردد.”