هر روز به شما گفته می شود که سریع وارد شوید زیرا چهار پهپاد در حال تماشای محوطه ای هستند که در آن هستید – احتمالاً پهپادهای مسلح ایالات متحده. چند ثانیه مکث وجود دارد و سپس وسایل خود را جمع کرده و به داخل می روید.
وقتی وارد ساختمان بی‌نظیر می‌شویم، از کنار چمن‌زار عبور می‌کنیم، به ما گفته می‌شود که در سایه پارک کنیم، احتمالاً برای اینکه از روبات‌های قاتل فضولی که ما را تماشا می‌کنند، پوششی فراهم کنیم.
این روز 18 آوریل است، یک روز قبل از پرتاب چندین پهپاد توسط اسرائیل به ایران، پس از آن که خود ایران در 13 آوریل رگباری از پهپادها و موشک ها را علیه اسرائیل پرتاب کرد. این به نوبه خود پاسخی بود به حمله اسرائیل به ساختمان کنسولگری ایران در دمشق که منجر به کشته شدن 16 نفر از جمله دو ژنرال ارشد شد.
این ساختمانی در بغداد در سواحل رودخانه دجله است که احتمالاً عمداً در مقابل محوطه وسیع سفارت ایالات متحده در طرف دیگر واقع شده است. بازیگران غیردولتی عراق می گویند که اشغال ایالات متحده تنها زمانی پایان خواهد یافت که تمام نیروهای آمریکایی کشور را ترک کنند.
در داخل ساختمان مردی است که برای ملاقاتش آمدم که توسط دولت ایالات متحده به عنوان تروریست معرفی شده است. اینجا پناهگاه امنی است که ابوعلاء الولایی – دبیرکل گروه مسلح عراقی مورد حمایت ایران، کتائب سید الشهدا (KSS) – در انتظار ماست.
وقتی وارد محوطه می‌شویم، مردانی با تپانچه‌های غلاف در راهرو صف کشیده‌اند و دستیار به گرمی از ما استقبال می‌کند. ما با مهمان نوازی سنتی عراق آشنا می شویم و در مورد پارامترهای مصاحبه بحث می کنیم.
برای درک همه جوانب هر داستانی، باید با همه طرف ها تعامل کرد. این اغلب به معنای گفتگو با افرادی است که یک طرف آنها را “تروریست” می داند.
به‌عنوان روزنامه‌نگار، کار ما فرصت‌های نادری را برای تعامل و بررسی فرآیندهای فکری بسیاری از مردم فراهم می‌کند – از جمله کسانی که گفت‌وگو برایشان می‌تواند چشم‌انداز دلهره‌آوری باشد زیرا اقدامات خشونت‌آمیز و برچسب‌های «تروریستی» آنها را مطرود می‌کند.
من با اعضای گروه‌های مسلح عراق، گروه‌های مسلح سوری، گروه‌های مسلح افغانستان و همچنین سایر بازیگران غیردولتی مصاحبه کردم. اما حتی زمانی که ما با نیروهای آمریکایی، بریتانیایی، ایتالیایی یا سایر نیروهای نظامی تعامل می کنیم، آنها نیز اغلب توسط دشمنان خود به عنوان “تروریست” برچسب زده می شوند.
هر کشوری همیشه فهرستی از دلایل تروریستی بودن «دیگری» دارد.
“آخرین اعتصاب را خواهیم داشت”
ابوعلاء الولایی به خصوص در شش ماه گذشته برای حضور در انظار شناخته شده نیست. گروه او، KSS، حملاتی را علیه منافع ایالات متحده، که او با اسرائیل مرتبط می کرد، در عراق و سوریه آغاز کرد.
او با لبخند وارد اتاق می‌شود و به اپراتور ما می‌گوید که نترس که او برای گذاشتن میکروفون به سمت اتاق می‌رود. با قضاوت بر اساس رفتار آرام ما، او می پرسد: “نترسی؟”
ما با یک مصاحبه پنج دقیقه ای موافقت کرده بودیم، اما خیلی بعد در صحبت هایمان متوجه می شویم که نیم ساعت گذشته است.
او در توصیف آنچه که KSS اعمال نافرمانی می‌داند، اما مخالفان آن را اقدامات تروریستی می‌دانند، صریح است. او می گوید که به پوشیدن نشان “تروریست” که ایالات متحده داده است افتخار می کند. او به ایدئولوژی آیت الله خمینی معتقد است، به ما می گوید که آمریکا بزرگترین شر در منطقه است.
کتائب سید الشهداء هر کس مورد حمله آمریکا قرار گیرد – هر ملت عرب یا مسلمان – در دفاع از آنها قیام خواهد کرد.
از او می پرسم اگر اسرائیل دوباره به ایران ضربه بزند چه خواهند کرد؟
الولایی می گوید: در فرهنگ ما، در فرهنگ مقاومت، ضربه نهایی را خواهیم داشت، در صورت حمله مجدد اسرائیل به جمهوری اسلامی، مطمئن هستیم که جمهوری اسلامی پاسخ قوی تر و سریع تری خواهد داد. “
او اصلا نگران نیست که گروهش توانایی حمله به اسرائیل را نداشته باشد.
او می گوید، به عنوان گروهی که از سال 2003 تا 2011، زمانی که نیروهای آمریکایی عراق را اشغال کردند، به طور کامل با کتائب حزب الله ادغام شد، KSS حدود 1200 عملیات مسلحانه را علیه نیروهای آمریکایی انجام داد. او می گوید: «300 تا 400 مورد از این عملیات فیلمبرداری و مستندسازی شده است.
او استدلال می‌کند که اکنون یک گروه کاملاً مسلح خود، KSS، از آن زمان به بعد، مانند مقاومت اسلامی گسترده‌تر، قدرت خود را افزایش داده است.
«اصطلاح مقاومت اسلامی در عراق شامل جناح های افشا شده و جناح های اعلام نشده است، گروه های مسلح اعلام نشده ای هستند که با ما کار می کنند. توانمندی های نظامی مقاومت اسلامی عراق از روزهای اشغال تاکنون بیش از 20 تا 30 برابر توسعه یافته است.
به یاد دارم در سال 2006 آمریکایی ها توانستند وارد یکی از انبارهای بابل شوند که متعلق به مقاومت بود و گفتند که مقاومت در عراق ظرف دو سال توسعه یافته است. [as much as] ارتش جمهوری اسلامی ایران توانست ظرف 25 سال به آن برسد.
«ما زرادخانه موشک و پهپاد تولید کرده ایم. و آنچه برای پشتیبانی در طول شش ماه جنگ غزه مورد استفاده قرار گرفت، تنها 5 درصد از زرادخانه ما است.
من از او می پرسم: «آیا نباید بخشی از مسئولیت این امر با حماس پس از حملات 7 اکتبر تقسیم شود؟»
الولایی به من می گوید: «اسرائیل در حال اشغال سرزمین فلسطین است. ما معتقدیم که جنگیدن و بیرون راندن اشغالگران از سرزمین هایشان برای همه مجاهدین مشروع است.
“ما فکر نمی کنیم آنها [Hamas] یک جنگ شروع شد این اشغال پیش از این با بیش از 18 سال محاصره غزه و هزاران زندانی در زندان های اسرائیل، آن را تحمیل کرده است. این عملیات منحصر به فرد بود و باعث تحقیر دشمن اسرائیلی شد و آنچه بعد از عملیات سیل الاقصی رخ می دهد، مانند گذشته نیست. ما وارد مرحله دیگری شده ایم.»
“روزهای اسرائیل به شماره افتاده است”
او معتقد است که زمان اسرائیل تمام شده است. ما فکر می کنیم که روزهای اسرائیل به رغم حمایت همه کشورهای دیگر از اسرائیل به پایان رسیده است. در آخرین عملیات جمهوری اسلامی (ایران) از تمامی سامانه های پدافند هوایی – هواپیماهای انگلیسی، فرانسوی، آمریکایی و اسرائیلی به همراه هواپیماهای اردنی استفاده شد. برخی از هواپیماهای جنگی نیز از کویت و عربستان سعودی بلند شدند، اما نتوانستند این حمله را خنثی کنند.
وی افزود: برآوردهای ما نشان می‌دهد که 20 درصد موشک‌ها و پهپادها به اهداف خود اصابت کرده‌اند، علی‌رغم اینکه این عملیات علنی و مخفی نبود. اهداف بسیاری محقق شد، از جمله به جهانیان نشان داد که اسرائیل در برابر مجاهدین در فلسطین از خود دفاع نخواهد کرد و نمی تواند.
او حرف‌هایش را خرد نمی‌کند، بنابراین از او می‌پرسم که اگر یک جنگ همه‌جانبه رخ دهد، چه عواقبی خواهد داشت: آیا این به معنای رنج غیرقابل تصور برای بسیاری از کشورها، از جمله عراق نیست؟
به نظر می رسد او به آن فکر کرده است. ما به محور مبارزان خود در یمن، لبنان، سوریه، عراق و ایران ایمان داریم. وعده خدا این است که گناهکارانی مانند اسرائیل از سرزمین های اشغالی نابود شوند.
ما معتقدیم که آمریکایی ها اشغالگر هستند و مبارزه با اشغالگران مشروع است. در صورت وقوع جنگ عمومی، ما در کنار جمهوری اسلامی هستیم. ما شانه به شانه قهرمانان، کودکان و زنان غزه می ایستیم. پیام ما در صورت جنگ همه جانبه این است که آمریکایی ها در عراق در گروگان مقاومت اسلامی خواهند بود.
هواپیمای آمریکایی در حریم هوایی عراق غیرقابل قبول است
پس از خاموش شدن دوربین‌ها، از قوانین توافق شده درگیری منحرف می‌شوم و مستقیماً از او در مورد شایعاتی که آمریکایی‌ها از طریق دولت عراق به گروه او ارسال کرده‌اند – می‌پرسم که آنها می‌دانند همه رهبران کجا هستند و همه تحرکات آنها را می‌دانند. تحت نظارت هستند.
برای اطمینان از عدم حمله به مقاومت اسلامی، این پیام می گوید که مقاومت اسلامی باید از حمله به پایگاه ها و پرسنل آمریکا دست بردارد.
من او را تحت فشار قرار می دهم که آیا این چنین است و آیا به همین دلیل است که حملات در عراق کاهش یافته و حملات در سوریه افزایش یافته است.
الولایی به جلو خم می شود و تکرار می کند که در صورت جنگ، “آمریکایی ها گروگان خواهند بود – نه برعکس.”
سپس از دستیارش می خواهد که با محافظش تماس بگیرد و به او دستور می دهد تا یک پوشه از ماشینش بیاورد. سرش را در فکر فرو می‌برد و به ما اشاره می‌کند که تا زمانی که پرونده اینجاست صبر کنیم.
مرد برمی گردد و از او می پرسد کدام پرونده. الولایی پرونده قرمز را به او می گوید. پس از چند دقیقه پوشه وارد شد، دستیارش می ایستد و از او می پرسد که آیا مطمئن است که می خواهد محتویات پوشه را به ما نشان دهد؟ به او می گوید بنشین.
از فایل قرمز، او یک پرینت تا شده را بیرون می آورد که به نظر می رسد مسیرهای پرواز با رنگ های مختلف را نشان می دهد. او مدعی است که اینها مسیرهای پرواز همه هواپیماهای دشمن از جمله پهپادها در حریم هوایی عراق است.
او لبخند می‌زند و به ما می‌گوید که می‌توانند پهپادها را تماشا کنند. البته، این ادعایی است که ما نمی‌توانیم مستقلاً آن را تأیید کنیم، اما به احتمال زیاد این اطلاعات از طریق ارتباطات ایرانی آنها به دست آمده است.
الولایی می گوید نمی خواهد دولت عراق را شرمنده کند، اما آمریکایی ها از این پهپادها برای نظارت بر سیاستمداران و رهبران مقاومت عراق استفاده می کنند. و این ادعای تصرف حریم هوایی عراق توسط هواپیماهای جنگی ائتلاف به رهبری آمریکا کاملا غیرقابل قبول است.
تعامل ما بیش از حد انتظارم طول کشید.
الولایی در میان ستایش اطرافیان که بلافاصله او را احاطه کرده اند – نگهبانان و دستیاران سیاسی که به وضوح به او نگاه می کنند – برمی خیزد و می رود.
و من به لحظه ای زودگذر فکر می کنم که یادآور این نکته بود که تروریست یک مرد، مبارز آزادی مرد دیگری است.