فن آوری های پیشرفته یکپارچهسازی با سیستمعامل در سازمان ملل – مسائل جهانی

1948: اختراع سازمان ملل چندین زبان را ثبت کرد

دقت، سرعت و دقت از ویژگی‌های ماشین کاملاً جدید بود که توسط سازمان ملل توسعه یافت و در سال 1948 برای ضبط جلسات چند زبانه راه‌اندازی شد.

در آن زمان، یادداشت‌برانی که برای پوشش جلسات استخدام می‌شدند، باید یک آزمون 200 کلمه در دقیقه را پشت سر می‌گذاشتند. افسوس، مردم فقط انسان هستند و می توانند ناگهان بیمار شوند یا به سادگی یک کلمه در وسط بحث لغزش کنند.

یک دستگاه جدید وارد کنید (تصویر بالا).

با اقتباس از تجهیزات ضبط سنتی، یک موسیقی متن خودکار ایجاد می کند که حتی سریع ترین کلمات گفته شده را در جلسات چند زبانه ضبط می کند.

محصول نهایی: یک آلبوم وینیل که در صورت لزوم می تواند برای اهداف تأیید استفاده شود.

1950: زنده از نیویورک، این سازمان ملل است!

رادیو سازمان ملل که در اواسط قرن بیستم هر روز به 25 زبان اخبار تولید می کرد، جلسات رسمی را در مقر سازمان ملل نیز پخش و ضبط می کرد.

با استفاده از تجهیزات مدرن (در آن زمان)، یک تیم ویژه جلسه ای را که در حال انجام است نظارت می کرد و آن را به ایستگاه رادیویی دو سیستم هدایت می کرد (در عکس بالا نشان داده شده است).

یک خط جلسه را – یا تفسیر را بسته به زبان مورد نیاز – به تابلوی انتقال می‌برد و خط دیگر آن را با کابل تلفن به ایستگاه می‌برد.

1950: هر کلمه مختصر است

در اتاق‌های جلسات، نویسندگان متن‌های دقیق و کلمه‌به‌لفظ همراه با مطبوعاتی‌های پوشش جلسات سخت مشغول کار بودند.

انگشتان ماهرانه بی‌صدا روی کلیدهای جدیدترین دستگاه‌های تنگ‌نگاری یا پدهای تنگ‌نگار می‌دویدند.

هر کلمه، هم سخنرانی اصلی و هم تفسیر آن، روی کاغذ نوشته می شد.

بسیاری از این مردان و زنان به عنوان اعضای گروه بسیار ماهر گزارشگران کلمه به کلمه، سال ها تجربه در کنفرانس های بین المللی، اغلب با تجربه در جامعه ملل داشتند.

1951: درب بسته است

پس از نهایی شدن، سند برای چاپ آماده شد.

هنگامی که دبیرخانه سازمان ملل در سال 1951 در مقر سازمان ملل متحد در نیویورک افتتاح شد، یک دفتر چاپ در محل، قسمت اعظم زیرزمین را با ماشین‌های چاپ غول‌پیکر، ایستگاه‌های حروفچینی و سایر تجهیزات تخصصی انتشار پر کرد.

ویلیام ال واتسون، رئیس بخش صحافی در بخش تولید مثل، در سال 1952 به توسعه تکنیک صحافی جدید کمک کرد.

حروفچین‌ها روز خود را با باز کردن جعبه‌های مسطح بزرگ حاوی ماکت‌های فلزی کوچک حروف الفبا و علامت‌های نقطه‌گذاری با فونت‌های مختلف شبیه به حروف ماشین تحریر دستی شروع کردند.

در پایان هر روز، آخرین تایپیست که کار می‌کرد، جعبه‌های مهر و موم شده را جایگزین می‌کرد تا از محتویات در برابر گرد و غبار محافظت کند، قبل از اینکه با دفتر سخنگوی سازمان ملل تماس بگیرد و گزارش دهد که “درپوش بسته است”.

این عبارت راه خود را به اطلاعیه های روزانه دفتر سخنگوی سازمان ملل در مورد سیستم ارتباط داخلی دبیرخانه باز کرد و به مطبوعات، کارکنان و نمایندگان گفت که روز به پایان رسیده است و انتظار نمی رود بیانیه رسمی منتشر شود.

1960: داغ از مطبوعات

از لحظه ای که کلمات روی کاغذ قرار گرفتند، دستیاران مقاله را از طریق لوله های پنوماتیکی که در سرتاسر ساختمان نصب شده بود به دست سردبیران می بردند.

علاوه بر این، آسانسورهای کوچکی با پیشخدمت‌های گنگ که می‌توانستند چندین دسته از اسناد را در خود جای دهند، در طبقات خاصی تعبیه شده‌اند که به‌عنوان یک پیوند سریع به دفتر چاپ و از دفتر چاپ به دفاتری مانند بخش پوشش جلسات و دفتر سخنگوی سازمان ملل برای اسناد اولویت‌دار مانند دبیرکل – بیانیه ها، خلاصه های روزانه و بیانیه های مطبوعاتی.

روزنامه نگاران این مواد را بر روی قفسه های فلزی سفارشی ساخته شده در اواسط قرن – که تا امروز باقی مانده اند – در طبقه دوم دبیرخانه سازمان ملل پیدا کردند.

در اتاق‌ها و سالن‌های مختلف، نمایندگان برای جمع‌آوری آخرین پیش‌نویس قطعنامه‌ها و سوابق جلسات قبلی، یا در صورت نیاز به مواردی مانند مداد، کاغذ یادداشت و زیرسیگاری، از کارکنان کنفرانس در میز داخلی خود بازدید کردند.

2012: چاپ حذف شد

در حالی که روند سرسام آور پوشش جلسات امروز تا حد زیادی یکسان باقی مانده است، سازمان ملل متحد در حال تطبیق با قرن بیست و یکم با فناوری ها و نوآوری های جدیدتر است.

تقریباً 80 سال بعد، هیچ زیرسیگاری در اتاق‌های کنفرانس وجود ندارد و رایانه‌ها و اینترنت جایگزین نیاز به پیشخدمت‌های گنگ شده است که از بین رفته‌اند و به از بین بردن عجله یا جستجوی مواد چاپی کمک کرده‌اند.

هنگامی که طوفان سندی در سال 2012 نیویورک را درنوردید، سیل به بخش زیادی از کارخانه چاپ سازمان ملل آسیب رساند که پس از آن کاهش یافت زیرا جهان از قبل به سمت پایداری حرکت می کرد.

بسیاری از اسناد دیگر در مقادیر زیاد چاپ نمی شدند و در عوض در وب سایت های سازمان ملل قرار می گرفتند.

همان ماموریت در قرن بیست و یکم: دقت، سرعت و دقت

وزارت ارتباطات جهانی، اگرچه نام جدیدی در قرن بیست و یکم برای جایگزینی نام اصلی خود – وزارت اطلاعات عمومی – داده شده است – هنوز هم بر همان مأموریت قرن بیستم تکیه دارد: دقت، سرعت و دقت.

روزنامه‌نگاران اکنون می‌توانند خلاصه‌های جلسات غیررسمی را بلافاصله پس از پایان جلسه یا پس از تعویق، به صورت آنلاین پیدا کنند. یک خبر در پلتفرم های رسانه های اجتماعی مانند X، قبلا توییتر، به 10 زبان – عربی، چینی، انگلیسی، فرانسوی، هندی، پرتغالی، روسی، اسپانیایی، سواحیلی و اردو.

کارکنان سازمان ملل که جلسات را پوشش می دهند، هنوز می توانند کار خود را بررسی کنند، نه بر روی نوارهای وینیل یا صوتی که ساعاتی پس از غلتک تولید می شوند، بلکه بلافاصله از طریق UN WebTV.

با انطباق در طول قرنطینه بیماری همه گیر COVID-19 که دبیرخانه را در سال 2020 بسته بود، WebTV سازمان ملل اکنون تمام جلسات رسمی حضوری و مجازی را به صورت آنلاین و بر اساس تقاضا به صورت آنلاین به شش زبان رسمی سازمان ملل (عربی، چینی، انگلیسی، فرانسوی، روسی و اسپانیایی)، همچنین در وب سایت یوتیوب سازمان ملل موجود است.

سابقه طولانی در مقر سازمان ملل

برخی از داستان ها حتی امروز در دبیرخانه سازمان ملل باقی مانده است.

حتی با خاموش شدن ماشین‌های چاپ و بازنشستگی صندوق‌های نامه، “درب بسته است” این کار را انجام داد. اخبار سازمان ملل نام مجموعه پادکست‌های شاخص خود را از این عبارتی که هنوز در پیام‌های مخابره داخل ساختمان دفتر طبقه دوم سخنگوی سازمان ملل مانند چراغی گران‌قیمت که پایان روز کاری را نشان می‌دهد، تکرار می‌شود، نامگذاری کرد.

در همین حال، ده‌ها هزار سند رسمی با قدمت چندین دهه به لطف کتابخانه سازمان ملل متحد داگ هامارشولد و کتابخانه سمعی و بصری سازمان ملل، از طولانی‌ترین سخنرانی ایراد شده در مجمع عمومی تا قطعنامه شورای امنیت برای به رسمیت شناختن کشور اسرائیل، دیجیتالی شده‌اند.

ویدیوهای سازمان ملل را ببینید داستان هایی از آرشیو سازمان ملل قسمت ها را اینجا و سریال همراه ما را اینجا دنبال کنید. هفته آینده به ما بپیوندید تا دوباره به تاریخ بپردازیم.

و با این دعوت درب آن باز است.