عفو بین‌الملل هشدار داده است که جهان با فروپاشی نظم بین‌المللی سال 1948 که پس از جنگ جهانی دوم در میان جنگ‌های وحشیانه در غزه و اوکراین ایجاد شد، با ادامه گسترش سیاست‌های استبدادی مواجه است.
این گزارش قدرتمندترین دولت های جهان از جمله چین، روسیه و ایالات متحده را متهم می کند که منجر به بی توجهی جهانی به قوانین و ارزش های بین المللی مندرج در اعلامیه جهانی حقوق بشر در دسامبر 1948 می شود.
آگنس کالامارد، دبیر کل سازمان ملل در پیش گفتار خود برای گزارش نوشت: جنگ در غزه که در 7 اکتبر آغاز شد، یک “نزول به جهنم” بود، جایی که “دیگر هرگز” درس های اخلاقی و حقوقی بود. [of 1948] به میلیون ها قطعه پاره شد.»
کالامار با اشاره به اینکه حماس در حمله به جوامع جنوب اسرائیل در 7 اکتبر مرتکب “جنایت های وحشتناک” شد، گفت که “کمپین انتقام جویانه” اسرائیل به “کمپین مجازات دسته جمعی” تبدیل شده است.
عفو بین‌الملل اعلام کرد که در حالی که اسرائیل به نقض قوانین بین‌المللی حقوق بشر ادامه می‌دهد، ایالات متحده، متحد اصلی آن، و سایر کشورها، از جمله بریتانیا و آلمان، با توجه به تمایل آنها برای حمایت از مقامات اسرائیلی و آمریکایی در غزه، در «استانداردهای دوگانه غم‌انگیز» مقصر هستند. ضمن محکوم کردن جنایات جنگی روسیه در اوکراین.
بی‌توجهی آشکار اسرائیل به قوانین بین‌المللی با شکست متحدانش در توقف خونریزی غیرنظامیان در غزه تشدید می‌شود. بسیاری از آن متحدان همان معماران آن نظام حقوقی پس از جنگ جهانی دوم بودند. همراه با تجاوزات مستمر روسیه به اوکراین، افزایش تعداد درگیری های مسلحانه و نقض گسترده حقوق بشر که به عنوان مثال در سودان، اتیوپی و میانمار مشاهده می شود – نظم جهانی مبتنی بر قوانین در خطر نابودی قرار دارد.
دستکم 34183 فلسطینی در حملات رژیم صهیونیستی به غزه طی شش ماه گذشته کشته و 77143 نفر زخمی شده اند، در حالی که بیش از 1100 نفر در 7 اکتبر توسط حماس کشته و ده ها نفر اسیر شده اند.
مسکو، یکی از اعضای دائمی شورای امنیت سازمان ملل متحد (UNSC) در فوریه 2022 نیروهای خود را به اوکراین فرستاد و عفو بین‌الملل اعلام کرد که همچنان قوانین بین‌المللی را با «حمله‌های عمدی به غیرنظامیان» نقض می‌کند “شکنجه یا سایر بدرفتاری ها با اسیران جنگی.”
در همین حال، چین، یکی دیگر از اعضای دارای حق وتو در شورای امنیت سازمان ملل متحد، همچنان “خود را در برابر نظارت بین المللی به دلیل جنایاتی که علیه بشریت انجام می دهد، از جمله علیه اقلیت اویغور” در منطقه دورترین غرب سین کیانگ، ادامه داد.
سازمان ملل برای اولین بار در سال 2018 وجود شبکه بازداشتگاه ها را فاش کرد و گفت که حداقل یک میلیون اویغور و سایر اقلیت های قومی در آنجا نگهداری می شوند. چین بعداً اعتراف کرد که اردوگاه‌هایی در منطقه دارد، اما گفت که آنها مراکز آموزشی برای مهارت‌های حرفه‌ای مورد نیاز برای مقابله با «افراط‌گرایی» هستند.
در اکتبر 2022، شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد رای به عدم بحث در این مورد داد، علی‌رغم اینکه دفتر حقوق بشر سازمان ملل به این نتیجه رسید که میزان سوء استفاده‌های ادعا شده می‌تواند به «جنایت علیه بشریت» تبدیل شود.
“نفرت و ترس”
چین و روسیه نیز به دلیل ادامه نقششان در میانمار از زمانی که ارتش قدرت را در یک کودتا در فوریه 2021 به دست گرفت، مورد انتقاد قرار گرفته اند.
عفو بین‌الملل گفت که دست کم 1000 غیرنظامی تنها در سال گذشته در بحبوحه تشدید جنگ داخلی در کشور کشته شدند. ارتش متهم به سوء استفاده گسترده از جمله هدف قرار دادن غیرنظامیان با حملات هوایی و آتش زدن روستاها شده است. به گفته کمیته بین المللی نجات، بیش از 2.7 میلیون نفر آواره شده اند و نزدیک به 19 میلیون نفر به کمک های بشردوستانه نیاز دارند.
سازمان عفو بین‌الملل گفت: «نه ارتش میانمار و نه مقامات روسیه متعهد به تحقیق درباره گزارش‌های مربوط به تخلفات آشکار نیستند». هر دو از چین حمایت مالی و نظامی دریافت کردند.»
وضعیت حقوق بشر در جهان عفو بین‌الملل هر ساله منتشر می‌شود و امسال وضعیت حقوق بشر را در 155 کشور و منطقه در سراسر جهان ارزیابی می‌کند.
گزارش امسال همچنین نشان می‌دهد که چگونه ایده‌های اقتدارگرایانه با روایت‌هایی «بر اساس نفرت و ریشه در ترس» در سراسر جهان گسترش یافته‌اند. فضای آزادی بیان و اجتماع توسط گروه‌های اقلیت قومی، پناهندگان و مهاجران تحت فشار قرار گرفت که بیشترین واکنش‌ها را متحمل شدند.
در بحبوحه سرکوب اعتراضات مسالمت آمیز زنان در ایران و تلاش طالبان در افغانستان برای حذف زنان از زندگی عمومی، حقوق زنان و برابری جنسیتی نیز مورد حمله قرار گرفت و «بسیاری از دستاوردهای 20 سال گذشته در خطر بود».
سازمان عفو بین‌الملل همچنین درباره خطرات ناشی از هوش مصنوعی (AI) و تسلط Big Tech برای حاکمیت قانون هشدار داد.
کالامار هشدار داد: «در دنیایی که به طور فزاینده ای ناامن می شود، گسترش و استقرار بی ضابطه فناوری هایی مانند هوش مصنوعی مولد، تشخیص چهره و نرم افزارهای جاسوسی دشمنی مرگبار است – افزایش و افزایش نقض قوانین بین المللی و حقوق بشر تا سطوح فوق العاده».