غلبه بر ناشنوایی و جابجایی – مسائل جهانی

از اتاقی که او و خانواده‌اش در پناهگاه تبدیل شده به مدرسه به خانه می‌گویند، خود را موظف می‌داند تا از طریق ویدیوهای روزانه‌ای که در رسانه‌های اجتماعی به اشتراک می‌گذارد، در حالی که جنگ جاری به ماه هشتم خود نزدیک می‌شود، جهان را بداند که واقعاً زندگی برای آنها چگونه است.

اخبار سازمان مللزیاد طالب، خبرنگار غزه، با کمک عروسش، گلیا الکیلانی، که زبان اشاره را آموخت تا بتواند با خواهرش که او نیز از ناشنوایان است، ارتباط برقرار کند، با آقای الحبل صحبت کرد.

نشانه روزگار

آقای الحبل توضیح داد: “من می خواستم پیامی به جامعه ناشنوایان در سراسر جهان ارسال کنم، بنابراین تصمیم گرفتم از زندگی عادی خود در هنگام بمباران خانه ها عکس بگیرم.” من از زبان اشاره اروپایی استفاده می کنم تا این ایده را به گوش مردم برسانم و مردم ببینند در غزه چه می گذرد.

او کاری را که انجام می دهد به روزنامه نگاری متناسب با افراد ناشنوا تشبیه کرد.

چیزی که او را تشویق به ادامه گزارش در مورد هر اتفاقی که در غزه می افتد، افزایش تعداد فالوورهای آنلاین هر روز است.

او گفت: «آنها شروع به حمایت از من و حمایت از غزه و آرمان فلسطین کردند.

مبارزات روزانه

با وجود این رسانه های اجتماعی، او مانند بسیاری از آوارگان غزه همچنان رنج می برد. پس از فرار از شمال غزه هفت ماه پیش، او هنوز برای یافتن غذا، آب و کار برای تامین هزینه های خانواده اش تلاش می کند.

حدود 1.7 میلیون غزه آواره داخلی شده اند که بیش از نیمی از آنها کودک هستند و به آب، غذا، سوخت و دارو کافی دسترسی ندارند.

در حال حاضر، حدود یک میلیون نفر به دنبال امنیت در تأسیسات UNRWA هستند که به پناهگاه تبدیل شده اند، و حدود دو میلیون نفر در غزه به حمایت نجات سازمان ملل متحد وابسته هستند، حتی با وجود مشکلات و تأخیرهای عمده در تحویل تجهیزات خود نوار.

آقای الحبل گفت: “من بسیار خسته و بسیار می ترسم.” اخبار سازمان ملل. “من برای همسرم و دخترم می ترسم.

اما این او را از دراز کردن دست یاری به سوی هر کسی که به آن نیاز دارد باز نمی دارد.

او گفت: «وقتی بچه‌ها را در خیابان می‌بینم، به آنها کمک می‌کنم تا لبخند بزنند و بمباران را فراموش کنند. «مهم این است که بچه ها شاد باشند و از ترس دوری کنند.

بمب های بی صدا

ادامه خصومت ها در غزه آقای الحبل را دائما در ترس خانواده اش قرار می دهد. او نمی تواند صداهای بمباران را بشنود و سمعک به او کمک می کند تا فقط یک پژواک ضعیف از آنچه در اطرافش اتفاق می افتد را تشخیص دهد.

او گفت: «هر وقت دخترم گریه می‌کند، او را در آغوش می‌گیرم و به او دلداری می‌دهم.

اما با وجود شرایط سخت و مشکلات روزمره ای که برای یافتن آب و غذا تجربه می کند، تلاش او برای یافتن فرصت شغلی متوقف نمی شود.

چالش برای ناشنوایان

خانم الکیلانی به دامادش کمک می کند تا آنچه را که می گوید به کسانی که زبان اشاره را نمی فهمند، منتقل کند.

با این حال، او گفت، چالش بزرگی برای جامعه ناشنوایان غزه در شناخت بمباران و تیراندازی هایی که در اطراف آنها اتفاق می افتد وجود دارد و زندگی آنها را در معرض خطر بیشتری قرار می دهد.

او همچنین بر دشواری شدید معلولان ناشنوا در امرار معاش در غزه تاکید کرد. به همین دلیل است که او شروع به کمک به او کرد تا صدا و پیامش را از طریق رسانه های اجتماعی منتقل کند.

خانم الکیلانی شروع به کمک به او برای ترجمه و گزارش هر چیزی که در اطراف خود مشاهده و عکس گرفته است، کرد و آقای الحبل در حال حاضر بیش از 25000 دنبال کننده در اینستاگرام دارد.

داستان هایی از شمال

قبل از صحبت کردن با اخبار سازمان مللآقای الحبل در شبکه های اجتماعی به دنبال کنندگانش توضیح داد که دوستان ناشنوا و ناتوان در شمال غزه که هفت ماه پیش او را به خانه می خوانند، روبرو هستند.

وی گفت: برخی از آنها به دلیل نشنیدن بمباران و دستورات نیروهای اسرائیلی کشته شدند و زمانی که برخی دیگر سعی کردند اجساد آنها را جابجا کنند، تعدادی مورد اصابت گلوله قرار گرفتند.

در اتاق کوچک پناهگاه، آقای الحبل گفت که به ارسال ویدیوهای روزانه ادامه خواهد داد تا جهان بتواند ببیند واقعاً چه اتفاقی برای آنها می افتد.

«چرا جهان آنچه را که برای ما می‌گذرد تماشا می‌کند و سکوت می‌کند؟ وی با ابراز امیدواری مبنی بر اینکه “جنگ متوقف شود و زندگی در غزه به حالت عادی بازگردد.”