رئیس جمهور در مقابل نخست وزیر: در انتخابات ریاست جمهوری چاد چه چیزی در خطر است؟ | اخبار انتخابات

مردم چاد روز دوشنبه به پای صندوق‌های رای می‌روند تا رئیس‌جمهور جدیدی را انتخاب کنند، انتخاباتی که شاید پربیننده‌ترین انتخابات این کشور در سه دهه اخیر باشد.

این انتخابات نشان دهنده پایان گذار به دموکراسی از سوی حکومت نظامی حاکم است که یکی از چندین حکومت کنونی در غرب و مرکز آفریقا است. اما برخی کارشناسان می گویند این رای فقط برای رسمی کردن قدرت ارتش است.

چاد از سال 2021، زمانی که رئیس جمهور موقت ماهامات ادریس دبی برای اولین بار قدرت را در میان مخالفت شدید نیروهای مخالف که مشروعیت او را به چالش می کشیدند، به دست گرفت، درگیر تحولات سیاسی بود.

فوریه امسال، هرج و مرج پس از اینکه نیروهای دولتی یایا دیلو – یکی از قوی‌ترین چهره‌های اپوزیسیون – و حامیانش را در مقر حزبشان در نجامنا، پایتخت، به ضرب گلوله کشتند، افزایش یافت.

در عین حال، چاد یکی از فقیرترین کشورهای جهان است که حداقل 40 درصد از جمعیت 17 میلیونی آن زیر خط فقر زندگی می کنند. جنگ در کشور همسایه سودان نیز بیش از 500000 نفر را به چاد کشانده است و فشار بیشتری را حتی با وجود نگرانی از تشدید درگیری افزایش داده است.

ارتش چاد که یکی از بهترین ارتش های منطقه محسوب می شود، نفوذ در ساحل ناآرام را کنترل می کند، جایی که هجوم گروه های مسلح و موج کودتا باعث ایجاد شکاف های منطقه ای و تضعیف موقعیت قدرت های غربی مانند فرانسه و ایالات متحده شده است.

“[Chad] شریک امنیتی کلیدی در مبارزه با [armed group] بوکوحرام در اطراف دریاچه چاد. بنابراین روند انتخابات در چاد پیامدهای مهمی نه تنها برای چاد بلکه برای چندین کشور دارد.

فرانسه، یکی از حامیان اصلی دولت فعلی چاد، از حضور نظامی گسترده در این کشور برخوردار است. با این حال، به نظر می رسد که ایالات متحده در زمینی متزلزل است. پنتاگون ماه گذشته اعلام کرد که حدود 75 سرباز مستقر در این کشور را خارج می کند، اما افزود که این تصمیم ممکن است پس از انتخابات تغییر کند – که نشان دهنده اهمیت انتخابات 6 می در خارج از قاره است.

دور دوم رای گیری قرار است در 22 ژوئن برگزار شود و نتایج موقت آن در 7 جولای اعلام شود.

در اینجا همه چیزهایی است که باید در مورد نامزدها و وضعیت بازی قبل از رای گیری روز دوشنبه بدانید:

چه کسی می دود؟

شورای قانون اساسی این کشور در ماه مارس 10 نامزد را به رغم انتقاد شدید از کنار گذاشته شدن برخی از چهره های مخالف به دلیل “بی نظمی” در نامزدی آنها تایید کرد.

کاندیدای اصلی، ژنرال مهامت ادریس دبی، رئیس جمهور موقت است که تحت رهبری حزب حاکم جنبش میهنی برای نجات (MPS) به قدرت رسید. او تحت ائتلاف چاد متحد که متشکل از چندین حزب دیگر طرفدار دولت است، نامزد خواهد شد.

دبی، 39 ساله، در آوریل 2021 پس از کشته شدن پدرش، رئیس جمهور ادریس دبی، هنگام مبارزه با یک گروه شورشی در شمال کشور، در عملیاتی کشته شد. دبی تا زمان مرگش بیش از 30 سال حکومت کرد.

پس از مرگ دبی بزرگ، ارتش قانون اساسی را به حالت تعلیق درآورد و فرمانی را صادر کرد که بر اساس آن شورای نظامی انتقالی به مدت 18 ماه بر کشور حکومت می کرد و مهامت دبی را به عنوان رئیس شورا و در نتیجه رئیس دولت منصوب کرد.

دبی یکی از جوانترین رهبران چاد است، اما منتقدان او که تحت تأثیر قرار نگرفته بودند، از همان روز اول او را به خاطر گرفتن قدرت غیرقانونی مورد انتقاد قرار دادند و از او خواستند از قدرت کناره گیری کند. رئیس مجلس طبق قانون اساسی در صورت فوت رئیس جمهور باید حکم بدهد.

در عوض، دبی دوره انتقال را چندین ماه تا 10 اکتبر 2024 تمدید کرد. کارشناسان می گویند، در تلاش برای مشروعیت بخشیدن به موقعیت خود، دبی در سال 2022 توافقنامه صلح را با چهره های اصلی مخالف امضا کرد.

وی همچنین در یک همه پرسی تغییرات در قانون اساسی را پیشنهاد کرد. در دسامبر 2023، مردم چاد به اقدامات جدیدی مانند ایجاد شوراهای محلی برای واگذاری قدرت از مرکز رأی «آری» دادند. محدودیت دوره ریاست جمهوری از 6 به 5 سال و محدودیت سنی از 40 به 35 سال کاهش یافت و همچنین سازمان انتخاباتی را با مستقل کردن آن از دولت تقویت کرد.

اپوزیسیون اصلی چه کسانی هستند؟

حکومت سه ساله دبی یادآور سبک پدرش است: مشت آهنین و پر از سرکوب علیه مخالفان، مانند اعتراضات اکتبر 2022.

رهبران کلیدی اپوزیسیون مورد آزار و اذیت قرار گرفتند یا در موارد بدتر کشته شدند، مانند یایا دیلو که پسر عموی دبی بود. صالح دبی ایتنو، یکی دیگر از بستگان دبی که با دیلو متحد بود، به زندان افتاد.

در همین حال، دبی قصد دارد با انتصاب سایر اعضای اپوزیسیون در مناصب بالا، راهبردی را که دبی بزرگ نیز بارها از آن استفاده کرده است، به اشتراک بگذارد.

نامزدهای اصلی مورد تایید مخالفان برای انتخابات عبارتند از:

مصرا موفق باشی – مصره نخست وزیر منصوب شده توسط دیبی و اقتصاددان فارغ التحصیل هاروارد و آکسفورد، تا زمان انتصابش در ژانویه 2024 قوی ترین چهره مخالف بود و تحت کمپین حزب تبدیل شوندگان (Les Transformateurs) فعالیت می کرد. او یکی از اعضای ائتلاف اپوزیسیون سرشناس واکیت تاما بود که اعتراض خود را به حکومت طولانی دبی پدر در سال 2021 آغاز کرد. پس از مرگ دبی پدر و به دست گرفتن قدرت پسرش، مصره اعتراضات مخالفان را علیه آنچه “کودتا” نامیده می شد رهبری کرد. او پس از تیراندازی ارتش به صدها معترض در N’Djamena در 20 اکتبر 2022، پس از اینکه دبی اعلام کرد به جای تحویل قدرت در انتخابات شرکت خواهد کرد، از کشور به ایالات متحده گریخت. حداقل 50 نفر کشته شدند.

با این حال، مصره در دسامبر 2023 پس از مذاکرات صلح با دولت دبی، تحت کنترل بلوک منطقه ای جامعه اقتصادی کشورهای آفریقای مرکزی (ECCAS) به چاد بازگشت. او در 1 ژانویه 2024 به نخست وزیری منصوب شد، اقدامی که به شدت مورد انتقاد سایر گروه های اپوزیسیون قرار گرفت و گفتند مصره به دولت نظامی پیوسته است. در 6 می، مصره با رئیس خود روبرو خواهد شد و تحت ائتلاف عدالت-برابری نامزد خواهد شد. این اولین بار در تاریخ این کشور است که یک رئیس جمهور و نخست وزیر در پای صندوق های رای با آن مبارزه می کنند و گمانه زنی هایی وجود دارد که مصره مورد علاقه دبی است.

Eyzenga از ACSS گفت: “بسیاری از ناظران پیشنهاد می کنند که آنها ممکن است نوعی معامله جنتلمنی داشته باشند که در آن هرکس برنده شود، دیگری را به عنوان نخست وزیر خود معرفی کند و در نتیجه وضعیت موجود را حفظ کند.” چند حزب مخالف… ادعا می کنند که مصره در حال ایجاد توهم رقابت انتخاباتی است.

آلبرت پهیمی پادکه – آلبرت که دو بار نخست وزیر سابق و یک بار کاندیدای ریاست جمهوری تحت رهبری دبی بزرگتر بوده است، تحت رهبری حزب نیمه اپوزیسیون RNDT-Le Reveil یا مجمع ملی دموکرات های چاد، که با حزب سیاسی دبی بزرگ متحد بود، نامزد خواهد شد. مهمانی در طول . او در آخرین انتخابات ریاست جمهوری در آوریل 2021 دوم شد.

سایر نامزدها عبارتند از:

آلادوم جارما بالتازار – سیاستمدار و بنیانگذار حزب چاد برای اقدام سوسیالیستی برای تجدید یا اقدام برای تجدید چاد (ASTRE). او همچنین در انتخابات آوریل 2021 نامزد ریاست جمهوری شد که دبی بزرگ برای ششمین بار، درست چند روز قبل از مرگش پیروز شد.

تئوفیل بونگورو ببزون – معلم و رئیس حزب رالی و برابری در چاد یا متحد برای دموکراسی و پیشرفت (PRET). او یکی از اعضای شورای انتقالی دبی است.

لیدیا بیسمدا – اولین و تنها کاندیدای زن و وزیر فعلی آموزش و پرورش. بیسمدا تحت رهبری حزب برای دموکراسی و استقلال یا Parti pour la drmocratie et l’independance integrales شرکت خواهد کرد. او برای اولین بار در سال 2021 نامزد شد، اما تنها سه درصد از آرا را به دست آورد.

منسیری لوپسکرئو – تحت حزب نخبگان (Les Élites) اجرا خواهد شد. او یک مهندس و یک کاندیدای برای اولین بار با حمایت فزاینده در شمال و شرق چاد است.

بریس امبایمون گدمبی – برای سومین بار در انتخابات ریاست جمهوری شرکت می کند. او تحت پرچم جنبش میهن پرستان چادی برای جمهوری یا جنبش میهن پرستان tchadiens pour la Republique (MPTR) رقابت خواهد کرد.

یاسین آبدرمن ساکین – بانکدار 39 ساله، محبوب در بین جوانان. با وجود اینکه یاسین تحت رهبری حزب اصلاحات (Parti Reformiste) فعالیت می کند، همچنین یکی از اعضای ائتلاف مخالف واکیت تاما است و در اعتراضات پس از تسلط ارتش در سال 2021 دستگیر شد.

نصرا جیمسنگر – یک دانشگاهی که برای اولین بار در حزب خود روز جدید (Un Jour Nouvel) شرکت کرد.

رای آزاد و منصفانه؟

برخی از کارشناسان می گویند که انتخابات فقط یک تشریفات برای کمک به دبی برای تامین قدرت است. پس از ترور دیلو و همدستی مصره، زمان کافی برای ظهور یک چهره قدرتمند مخالف دیگر وجود نداشت.

آیزنگا گفت: «فقط مزیت تصدی پست در این زمینه به تنهایی باعث می‌شود که رقابت دبی شکست‌خورده باشد و این به شرطی است که طبق قوانین انتخاباتی چاد اتفاق بیفتد.» بنابراین مصره و دبی تنها نامزدهایی هستند که انتظار می رود سهم قابل توجهی از آرا را به دست آورند.»

اگرچه دولت دبی آژانس ملی مدیریت انتخابات و شورای قانون اساسی را در ژانویه به عنوان بخشی از اصلاحات جدید ایجاد کرد که در جریان مذاکرات صلح با اعضای اپوزیسیون توافق شد، منتقدان می گویند که این آژانس ها خط حزب حاکم را دنبال خواهند کرد زیرا برخی از کمیشنرهای آن توسط رئیس جمهور دبی انتخاب شدند. .

اقتصاد چاد که قبلاً فقیر شده بود، در دهه گذشته کوچک شده است – برای مثال، بر اساس گزارش بانک جهانی، سرانه تولید ناخالص داخلی (GDP) آن از 961 دلار در سال 2014 به 710 دلار در سال 2019 کاهش یافته است. ناامنی و اتکای بیش از حد به درآمدهای نفتی محرک اصلی آن است. اگرچه نفت منبع اصلی چاد است، اما با محدود شدن ذخایر آن، تولید به شدت کاهش خواهد یافت.

با پیروزی دبی در انتخابات، چاد می تواند چندین دهه حاکم قدرتمند دیگری و همچنین یک اقتصاد راکد ببیند.

«من گمان می‌کنم که می‌توانیم به شش سال گذشته یا بیشتر نگاه کنیم و ایده خوبی از اینکه شش سال آینده چگونه خواهد بود به دست آوریم: اساساً یک اقتصاد بسیار کج‌شده [and] سطوح بالایی از فساد که کم و بیش به نفع همان شبکه های افراد مرتبط سیاسی است.» آیزنگا گفت.

با این حال، این امید وجود دارد که نخست وزیر مصره، یک اقتصاددان در سطح جهانی، بتواند بر سرمایه گذاری بیشتر در بخش های آموزشی و بهداشتی کشور تأثیر بگذارد.