یک آزمایش بزرگ جدید در فیزیک سیاسی در ایالات متحده در حال انجام است، زیرا نیروی اخلاقی غیرقابل توقف اعتراضات به رهبری جوانان علیه جنگ نسل کشی اسرائیل در غزه در برابر هدف غیرقابل حرکت حمایت نخبگان قدرت آمریکایی از آن قرار می گیرد.
دو نیروی مهم در این درگیری مسلح شدند: رسانه های جریان اصلی آمریکا که به شدت تبلیغات اسرائیل را منتشر می کنند و بسیاری از سیاست های محلی، دولتی و ملی را شکل می دهند، و آفت یهودی ستیزی که به طور ناعادلانه برای شیطان جلوه دادن و ساکت کردن فلسطینی ها و انحراف به کار گرفته شده است. توجه از نسل کشی اسرائیل در غزه که توسط ایالات متحده انجام شده است.
از زمانی که اسرائیل حمله خود به غزه را آغاز کرد، حمایت بی دریغ رئیس جمهور جو بایدن از آن، جوانان آمریکایی را انرژی بخشید و آنها را به بسیج واداشت.
آنها با مسلمانان و عرب های آمریکایی، یهودیان، سیاه پوستان، اسپانیایی ها و جوامع بومی، اتحادیه ها و کلیساها ائتلاف های تعیین کننده ای تشکیل داده اند. آنها هشدار داده اند که اگر ایالات متحده به حمایت از جنگ ادامه دهد، نامزدهای دموکرات را در انتخابات نوامبر کنار خواهد گذاشت که احتمالاً برای این حزب کشنده خواهد بود.
نخبگان قدرت آمریکا عمدتاً انتقادات اولیه از جوانان و به حاشیه رانده‌ها را نادیده گرفتند تا اینکه اردوهای دانشجویی در دانشگاه‌های سراسر کشور از سه هفته پیش آغاز شد. دانشجویان خواستار آتش‌بس فوری در غزه، پایان دادن به کمک‌های مالی و نظامی دولت ایالات متحده به اسرائیل و حذف سرمایه‌گذاری دانشگاه در صنایع نظامی شدند که نسل‌کشی اسرائیل را ممکن می‌سازد.
پوشش رسانه‌های جریان اصلی از اردوگاه‌های دانشگاهی و خشونت علیه آنها، او را به عنوان یک بازیگر اصلی در نخبگان قدرت که از جنگ اسرائیل حمایت می‌کنند و در تلاش برای ساکت کردن فلسطینی‌ها و مجرم جلوه دادن هر کسی که از آنها حمایت می‌کند، نشان داده است.
همانطور که در هفته‌های اخیر رسانه‌های ایالات متحده را از نزدیک دنبال کرده‌ام، از دیدن خبرنگاران، مفسران و مجریان که دقیقاً از همان کلمات و عباراتی استفاده می‌کنند که بایدن و مقامات آمریکایی و اسرائیلی برای تحقیر معترضان استفاده کرده‌اند، شوکه شده‌ام. به نظر می‌رسد رسانه‌های جریان اصلی دور واگن‌ها را با مقامات اسرائیلی و آمریکایی می‌چرخانند تا به هر قیمتی از یک بحث عمومی باز، صادقانه، جامع و متنی در مورد رفتار اسرائیل جلوگیری کنند و در عوض تلاش می‌کنند توجه عمومی را بر اتهامات نادرست متمرکز کنند.
رسانه های جریان اصلی به طور گسترده دانشجویان را محکوم کردند و آنها را به استفاده از “سخنان مشوق نفرت انگیز و نمادهای نفرت” (به تعبیر رئیس جمهور ایالات متحده)، حمایت از تروریسم، حمایت از نابودی اسرائیل، توسل به توهین های یهودی ستیز، و تهدید و ارعاب متهم کردند. دانش آموزان یهودی در اردوگاه‌های اعتراضی دانشجویی به هر کجا که نگاه می‌کنند، سخنرانان رسانه‌ها «تروریست‌ها» را در حال آموزش، «یهودستیزان» در کار، «یهودیان متنفر» در حال ساخت، دانشگاه‌ها در حال فروپاشی، و «اوباش نازی‌ها» در حال ساخت را می‌بینند.
مجریان برجسته تلویزیون انتقاد شدید و خشمگینانه ای را از دانشجویانی که گرد هم آمده بودند تا خواستار پایان دادن به نقش آمریکا در نسل کشی اسرائیل علیه غزه و صلح و عدالت برای همه در فلسطین شوند، به راه انداختند.
مورنینگ جو از ام اس ان بی سی – که گفته می شود مورد علاقه بایدن است – نمونه بارز برنامه های تلویزیونی مغرضانه سیستماتیک است که گاهی اوقات به تحریک علیه اعتراضات دانشجویان و مدیران دانشگاه تبدیل می شود. یکی از میزبانان، جو اسکاربرو، ادعا کرد که دانشجویان می خواستند “همه یهودیان را نابود کنند”، “آنها حماس در محوطه دانشگاه هستند” و “به ما که می خواهیم با فاشیسم در آمریکا مبارزه کنیم، کمک نمی کنند”. میکا برژینسکی، میزبان مشترک وی، با اشاره به شورش حامیان دونالد ترامپ در کنگره در ژانویه 2021، گفت که اعتراضات دانشگاه “شبیه 6 ژانویه است”.
چنین اتهامات بی اساس علیه معترضان به درجات مختلف در تمام شبکه های اصلی از جمله ABC، CNN و NBC رایج است.
اکثر تحلیلگران «متخصص» که در چند هفته گذشته در تلویزیون اصلی شنیده ام که درباره اعتراضات اظهار نظر می کنند، مقامات سابق دولت یا امنیتی ایالات متحده، یا افراد نزدیک به دیدگاه اسرائیل، از جمله مقامات سابق اسرائیل بوده اند. آنها همچنین در موضوعات تروریسم، افراط گرایی و یهودستیزی تغییراتی ارائه می دهند.
به استثنای برخی از مصاحبه‌هایی که در شبکه ام‌اس‌ان‌بی‌سی دیدم، این شبکه‌ها از دعوت فلسطینی‌ها و آمریکایی‌های آگاه که می‌توانند معنای واقعی عباراتی را که رسانه‌ها و مقامات آن را توهین‌آمیز یا تهدیدآمیز می‌دانند توضیح دهند و ماهیت واقعی و میزان ترس‌ها را بیان کنند، اجتناب کردند. آن یهودیانی که واقعاً نگران تأثیر اعتراضات بر آنها هستند.
جای تعجب نیست که اکثر رسانه ها اظهارات مقامات آمریکایی علیه معترضان مسالمت آمیز در دانشگاه ها را بدون بررسی دقیق گزارش کردند.
برای مثال، زمانی که مایک جانسون، رئیس جمهوری‌خواه مجلس نمایندگان و روسای چندین کمیته کلیدی کنگره در یک کنفرانس مطبوعاتی در 30 آوریل، دانشگاه‌ها را تهدید کردند که گفته می‌شود اجازه داده‌اند یهودی‌ستیزی در دانشگاه‌ها شکوفا شود، این امر مشهود بود.
جانسون گفت: «ما اجازه نخواهیم داد یهودستیزی در محوطه دانشگاه شکوفا شود و این دانشگاه ها را به خاطر شکستشان در حفاظت از دانشجویان یهودی در محوطه دانشگاه مسئول خواهیم دانست.»
به نظر می رسد خود رسانه های جریان اصلی با گزارش اتهامات فراوان علیه معترضان بدون زیر سوال بردن یا راستی آزمایی آنها، آمیختگی یهودی ستیزی را با انتقاد معتبر از سیاست اسرائیل پذیرفته اند، که بسیاری از محققان هشدار داده اند که این اقدام خطرناک است. سیاست‌های اسرائیل که مستحق انتقاد هستند شامل سیاست‌های آشکارا غیرقانونی است که قوانین بین‌المللی را نقض می‌کند، مانند توسعه شهرک‌ها، محاصره سرزمین‌های فلسطینی، و انجام حمله نسل‌کشی به غزه.
در حالی که رسانه‌های جریان اصلی با سوگیری‌های خود در پوشش اعتراضات دانشگاه مبارزه می‌کردند، گزارش‌ها و نظراتی از سوی افراد جدی و آگاه منتشر می‌شد که در واقع زمانی را در میان دانشجویان سرکش گذرانده بودند، انگیزه‌ها و اهداف آنها را درک می‌کردند و در اختیار لابی داخلی یا خارجی نبودند. . هرکسی که من با آنها برخورد کرده‌ام – شخصاً در دانشگاه‌ها یا در رسانه‌های صادق‌تر، مستقل‌تر و مترقی‌تر که کار خود را به عنوان حمایت از جنون نخبگان قدرت‌ساز نمی‌دانند – گردهمایی‌های مسالمت‌آمیز، هماهنگ، اغلب شادی‌بخش بسیاری از مذاهب را گزارش می‌کنند. برای هدف مشترک عدالت برابر برای همه.
همسویی رسانه های جریان اصلی با موضع نخبگان سیاسی آمریکا و این همه اغراق، سوء تعبیر، هیستری، دروغ و توهم بی سابقه است. این سؤال پیش می‌آید که چرا مقامات و رهبران رسانه‌های آمریکایی که به طور سنتی خط اسرائیل را تبلیغ می‌کردند و به سادگی صدای فلسطینیان را نادیده می‌گرفتند، اکنون همه در آغوش گرفته‌اند؟ چرا پیرمرد فروتنی مانند بایدن می‌خواهد کلمه عربی «انتفاضه» (قیام) را آگاهانه به آنچه «سخنان نفرت‌انگیز تراژیک و خطرناک» می‌نامد تبدیل کند؟
من گمان می کنم که این لفاظی متعصبانه ترس نخبگان قدرت را از به چالش کشیدن در عرصه سیاسی داخلی برای اولین بار توسط یک موضوع حقوق فلسطینی نشان می دهد که همچنین افراط گرایی نظامی و نسل کشی اسرائیل را افشا می کند و با آن مخالفت می کند. آنها از ائتلاف رو به رشد آمریکایی‌ها می‌ترسند که از به چالش کشیدن دروغ‌ها و تحریف‌های حامیان سرسخت اسرائیل یا نادیده گرفتن پیشنهادهای رسانه‌ای مغرضانه نمی‌ترسند. آنها باید نگران باشند، زیرا یک نظرسنجی CNN در هفته گذشته نشان داد که 81 درصد از آمریکایی های 18 تا 35 ساله با سیاست نظامی اسراییل مورد حمایت آمریکا در غزه موافق نیستند.
بسیاری از معترضان جوان از نسل کشی که توسط ایالات متحده در غزه انجام شد به عنوان “مسئله اخلاقی عصر ما” صحبت کردند. آنها احساس می کنند نمی توانند در برابر گرسنگی اسرائیل و بمب های آمریکایی که غزه را ویران می کند، سکوت کنند.
اما وقتی این موضع اصولی توسط رسانه های جریان اصلی ایالات متحده به یک جنون «یهود ستیز» و «طرفدار تروریست» تبدیل می شود، آنگاه روشن می شود که تعهد به حقیقت گویی در بخش وسیعی از رسانه ها بسیار ضعیف تر از میل آنهاست. نزدیک بودن به مقر نظامی امپراتوری در آمریکا و خاورمیانه.
نظرات بیان شده در این مقاله متعلق به نویسنده است و لزوماً منعکس کننده موضع تحریریه الجزیره نیست.