نائویزالکو، السالوادور، 6 مه (IPS) – گروهی از کودکان شرکت کننده در یک برنامه غوطه وری در ناهوات، زبان مردم پیپیل و تنها زبان ماقبل اسپانیایی باقی مانده در السالوادور، آخرین امیدی هستند که این زبان نخواهد بود. بمیرد
النا لوپز در خلال یک استراحت کوتاه برای کودکان پیش دبستانی که آموزش می دهد، به IPS گفت: «هدف این تلاش زنده نگه داشتن ناهوات است، و به همین دلیل است که ما بر روی کودکان تمرکز می کنیم تا این بخش مهم فرهنگ خود را ادامه داده و حفظ کنند.
لوپز بخشی از پروژه ناهوات کونا است که از سال 2010 به دنبال حفظ و احیای زبان بومی در حال انقراض از طریق غوطه وری اولیه بوده است. او یکی از دو معلمی است که به کودکان سه تا پنج ساله در یک مرکز پیش دبستانی در Nahuizalco، شهرداری در بخش Sonsonate در غرب السالوادور آموزش می دهند.
در خطر انقراض
در گزارش «احیای زبان‌های بومی» آمده است: «وقتی زبانی می‌میرد، اساس فرهنگ‌ها و قلمروهای بومی با آن ناپدید می‌شود.» بر اساس آن، 500 زبان بومی آمریکا که هنوز در آمریکای لاتین صحبت می‌شوند، در وضعیت بزرگ‌تری قرار دارند. تهدید یا خطر کمتر
بر اساس مطالعه صندوق توسعه بومیان آمریکای لاتین و کارائیب (FILAC) در میان آمریکا که شامل مکزیک، گواتمالا، بلیز، هندوراس، السالوادور، نیکاراگوئه و کاستاریکا می شود، به 75 زبان بومی صحبت می شود. ).
به استثنای مکزیک، گواتمالا با 24 زبان بومی، متنوع ترین زبان از این گروه از کشورها است. رایج ترین آنها K'iche' با منشأ مایاها و کمترین آنها Xinca با منشأ ناشناخته است.
برزیل با 241 تا 256 نفر بومی و بین 150 تا 186 زبان، متنوع ترین کشور از لحاظ قومیتی و زبانی در آمریکای لاتین است.
این گزارش هشدار می دهد که حدود 25 درصد از این زبان ها در معرض خطر انقراض هستند مگر اینکه کاری فوری انجام شود. تخمین زده می شود که آمریکای لاتین خانه بیش از 50 میلیون نفر است که خود را بومی می دانند.
این زبان‌ها ارزش استفاده خود را از دست می‌دهند… خانواده‌ها به طور فزاینده‌ای در حال شکستن انتقال طبیعی بین نسلی زبان‌های بزرگان خود هستند و روندی کند اما مطمئن برای حرکت به سمت زبان هژمونیک وجود دارد، به طوری که گویشوران اسپانیایی یا پرتغالی را غالب خود می‌دانند. زبان استفاده “، در این گزارش آمده است.
این گزارش می‌گوید دلایلی که این زبان‌های بومی آمریکا در خطر انقراض قرار دارند، متفاوت است، مانند شکست انتقال بین نسلی، زمانی که این زبان دیگر از نسلی به نسل دیگر منتقل نمی‌شود.
و این دقیقاً همان چیزی است که پروژه ناهوات کونا با تمرکز بر کودکان خردسالی که می‌توانند از زبان ناهوات که زبان را از والدین، پدربزرگ و مادربزرگ خود دریافت کرده‌اند یاد بگیرند و روان صحبت کنند، بازگرداند.
لوپز یکی از این افراد است. او متعلق به آخرین نسل سخنورانی است که به طور طبیعی آن را به عنوان یک زبان مادری به دست آوردند و از سنین پایین با پدر و مادر و پدربزرگ و مادربزرگش در زادگاهش سانتو دومینگو د گوزمان، همچنین در دپارتمان سونسونات صحبت می کردند.
من به این شکل به دنیا آمدم و با صحبت کردن در خانه بزرگ شدم. و ما هرگز در میان خواهران و برادرانم در مورد آن صحبت نکردیم، اما نه با افراد بیرون از خانه، زیرا آنها علیه ما تبعیض قائل بودند، مانند هندی ها با ما رفتار می کردند اما به شکلی تحقیرآمیز، اما هرگز از صحبت کردن در مورد آن دست برنداشتیم.” لوپز سالانه
در واقع، به دلایلی که مربوط به نژادپرستی و طبقه‌گرایی است، جمعیت بومی نه تنها توسط نخبگان سیاسی و اقتصادی، بلکه همچنین توسط بقیه ماستیزوها یا جمعیت مخلوط نژادی که ناشی از اختلاط جمعیت بومی است با طرد و تحقیر مشخص می‌شود. با اسپانیایی ها که در قرن شانزدهم شروع به ورود به آمریکای لاتین کردند.
السا کورتز، 43 ساله، دیگر معلم ناهویزالکو ناهوات کونا، به IPS گفت: «همیشه به ما تحقیر می‌شدند، مورد تبعیض قرار می‌گرفتیم.
و افزود: احساس رضایت و غرور می کنم، در سن و سالی که دارم آموزش دادن به بچه هایمان یک امر تجملی است.
لوپز و کورتس هر دو گفتند که از این که پروژه آنها را به عنوان معلم استخدام کرده است، سپاسگزار هستند، زیرا آنها سابقه تدریس قبلی نداشتند و در شرایطی که تبعیض و طرد اجتماعی، علاوه بر افزایش سن، یافتن کار رسمی را دشوارتر می کند.
قبل از پیوستن به این پروژه، کورتز به طور تمام وقت در ساختن کومال ها کار می کرد، که کوره های سفالی دایره ای هستند که برای پختن تورتیلاهای ذرت روی آتش چوب قرار می گیرند. او همچنین ماکارونی می فروخت و به پختن نان در آخر هفته ها ادامه می دهد.
لوپز همچنین کومالی درست می کرد و غذاهای محلی تهیه می کرد که در محله خود می فروخت. حالا او ترجیح می دهد در تعطیلات آخر هفته استراحت کند.
همه چیز از دست نرفته
وقتی IPS از پیش دبستانی ناهوات کونا در ناهویزالکو بازدید کرد، بچه های سه ساله در حال انجام تمرین بودند: آنها در مقابل بقیه کلاس که حدوداً ده نفر بودند ایستادند و با گفتن نام، نام خانوادگی و سایر احوالپرسی های اولیه ناهواتل خود را معرفی کردند. .
آنها بعداً در ناهوات تصاویری از حیوانات و عناصر طبیعت مانند «میستون» (گربه)، «قاویت» (درخت) و «xutxit» (گل) شناسایی کردند. دانش آموزان سال اول خود را در این مرکز در ماه فوریه آغاز کردند و دو سال را در آنجا سپری خواهند کرد.
کودکان پنج ساله پیشرفته ترین هستند. در مجموع تعداد این دو گروه حدود بیست کودک بود.
پس از پایان اقامت خود در کونا، آنها به یک مدرسه معمولی به زبان اسپانیایی خواهند رفت، با این خطر که آموخته های خود را فراموش کنند. با این حال، برای حفظ ارتباط آنها با زبان، این پروژه دوره های شنبه را ارائه می دهد که در آن آنها شروع به یادگیری گرامر و نحوه نوشتن به زبان می کنند.
گروهی متشکل از 15 نوجوان، اکثرا دختر، هستند که از ابتدای پروژه شروع کردند و به زبان روان صحبت می‌کنند و حتی برخی به صورت آنلاین آن را آموزش می‌دهند.
این ابتکار توسط دانشگاه دون بوسکو در السالوادور ترویج می‌شود و توسط شهرداری‌هایی که در آن فعالیت می‌کنند، در Nahuizalco و Santo Domingo de Guzmán حمایت می‌شود. شعبه سانتا کاتارینا ماساهوات نیز به زودی بازگشایی خواهد شد.
خورخه لموس، مدیر برنامه احیای زبان Nahuatl/Pipil در السالوادور و مروج اصلی پروژه Nahuatl Kuna، به IPS گفت: Santo Domingo de Guzman 99 درصد از معدود ناهواتل زبانان کشور را در خود جای داده است.
لموس که همچنین استاد زبان‌شناسی و پژوهشگر دانشکده زبان‌ها و آموزش دانشگاه دون بوسکو است، تاکید کرد: «به مدت سه دهه شاهد کاهش زبان ناهواتل و از بین رفتن سخنرانان آن بودم. ، توسط دستور کاتولیک ثالث اداره می شود.
به گفته این آکادمیک، سه زبان بومی آخر در السالوادور در قرن بیستم لنکا، کاکائورا و ناهواتل بودند، اما دو زبان اول تا اواسط این قرن ناپدید شدند و تنها آخرین آن باقی مانده است.
تنها چیزی که باقی مانده ناهواتل است، اما به سختی، زیرا شاید تنها 60 گویشور به این زبان وجود داشته باشد. زمانی که من کار روی آن را شروع کردم، حدود 200 نفر بودند و تعداد آنها همچنان در حال کاهش است.
او گفت تنها راه برای زنده نگه داشتن زبان این است که نسل جدید آن را بپذیرند. اما آنها بزرگسالانی نخواهند بود که بتوانند آن را به عنوان زبان دوم بیاموزند، بلکه به اسپانیایی صحبت خواهند کرد. باید گروهی از کودکان باشند که بتوانند آن را به عنوان زبان مادری یاد بگیرند.
این کارشناس تصریح کرد که اگرچه آنها از ریشه یکسانی می آیند، اما ناهواتلی که در السالوادور صحبت می شود با ناهواتلی که در مکزیک صحبت می شود یکسان نیست و در واقع املای آن متفاوت است.
او گفت که در مکزیک، ناهواتل بیش از یک میلیون سخنران در دره مرکزی دارد.
در سال 1932 در السالوادور، مردم پیپیل از ترس کشته شدن توسط نیروهای دولتی ژنرال ماکسیمیلیانو هرناندز، که در آن سال قیام مردم محلی و دهقانان را که خواستار شرایط بهتر زندگی بودند، به طرز وحشیانه‌ای سرکوب کرد، زبان خود را در ملاء عام صحبت نکردند.
در آن زمان، جامعه تحت سلطه خانواده های اشرافی بود که به کشت قهوه اختصاص داشتند، که سیستم تولید آنها بخش بزرگی از مردم سالوادور، به ویژه دهقانان و جمعیت بومی را در فقر فرو برد.
لموس استدلال می‌کند که برای بازگشت قاطعانه یک زبان و تبدیل شدن به وسیله‌ای برای ارتباطات روزمره، تلاش عظیمی از سوی دولت لازم است، مشابه احیای زبان باسک در اسپانیا، مائوری در نیوزیلند یا حتی. احیای زبان عبری در اسرائیل که قبلاً یک زبان مرده بود.
او گفت اما این اتفاق در السالوادور نمی افتد.
«واقع بینانه‌ترین چیزی که می‌خواهیم به آن برسیم این است که از ناپدید شدن زبان و رشد و تکثیر نسل جدید ناهواتل زبانان جلوگیری کنیم. اگر الان 60 سخنران داریم، تا چند سال دیگر امیدواریم 50 یا 60 سخنران از این نسل جدید داشته باشیم و آن را در جوامع زنده نگه دارند و به آن ادامه دهند.»
به نوبه خود، لوپز می خواهد به کار در راستای این هدف ادامه دهد تا میراث خود را از کشور به جا بگذارد.
معلم پیش دبستانی که به زبان ناهواتل صحبت می کرد، گفت: من واقعاً دوست دارم این زبان را آموزش دهم زیرا نمی خواهم این زبان بمیرد، می خواهم بچه ها آن را یاد بگیرند و وقتی من می میرم با آن صحبت کنند.
© Inter Press Service (2024) – کلیه حقوق محفوظ استمنبع اصلی: Inter Press Service