این جنگ باعث شده 25 میلیون سودانی به کمک نیاز داشته باشند، اما در الفاشر، محاصره فزاینده، غیرنظامیان آسیب پذیری را که نیاز فوری به مواد ضروری مانند غذا، آب و دارو دارند، قطع می کند.
اخبار سازمان ملل متحدعبدالمونعم مکی با توبی هاروارد، معاون هماهنگ کننده امور بشردوستانه سازمان ملل در سودان، صحبت کرد که وضعیت بدتر در شهر را توصیف کرد، جایی که او به تازگی از یک ماموریت اخیر بازگشته بود.
اخبار سازمان ملل: ممکن است وضعیت الفشر را توضیح دهید؟
توبی هاروارد: وضعیت انسانی در الفاشر و مناطق اطراف آن در پایتخت دارفور شمالی فاجعه بار است. در هفته‌های اخیر وضعیت امنیتی وخیم‌تر شده است، از جمله افزایش قتل‌های تصادفی، سرقت احشام، سوزاندن سیستماتیک کل روستاها در مناطق روستایی، تشدید بمباران هوایی بخش‌هایی از شهر، و تشدید محاصره اطراف الفاشر. کمک های بشردوستانه کاروان ها را متوقف کرده و تجارت تجاری را خفه کرده است.
اگر طرف های متخاصم برای کنترل الفشر بجنگند، از هر جامعه دارفور، اعم از عربی و آفریقایی، تلفاتی وارد خواهد شد.
در نتیجه، قیمت کالاهای کمیاب فزاینده مانند غذا، آب و سوخت افزایش یافت و تعداد زیادی از مردم را در معرض خطر گرسنگی و بیماری قرار داد. سازمان‌های بین‌المللی غیردولتی (NGO) مانند پزشکان بدون مرز (MSF) تشدید گرسنگی و فوریت‌های پزشکی در جیب دولت از جمله اردوگاه زمزم را تشریح کرده‌اند. برخی از مناطق اطراف الفاشر و سایر نقاط دارفور اکنون در آستانه قحطی هستند.
سازمان ملل و شرکایش اذعان دارند که ما باید تمام تلاش خود را برای گسترش فعالیت های خود در کشور انجام دهیم. با این حال، برای واکنش به یک محیط آرام و توانمند نیاز داریم که در حال حاضر وجود ندارد.
اخبار سازمان ملل: منظور از الفشر چیست؟
توبی هارواردالفشر یا به قول معروف فاشر السلطان تنها شهری در دارفور است که توسط نیروهای پشتیبانی سریع (RSF) تصرف نشده است و جمعیتی در حدود 1.5 میلیون نفر دارد که شامل حدود 800000 آواره داخلی می شود شهری از پنج ایالت دارفور در طول جنگ قبلی دارفور از سال 2003 تا 2005 و در طول آخرین جنگ از آوریل 2023.
اگر طرف های متخاصم برای کنترل شهر بجنگند، عواقب مخربی برای غیرنظامیان محلی خواهد داشت. تعداد زیادی از غیرنظامیان جان خود را از دست خواهند داد. غیرنظامیانی که در شهر زندگی می کنند از تمام جوامع دارفوری هستند.
اگر طرف های متخاصم برای کنترل الفشر بجنگند، از هر جامعه دارفور، اعم از عربی و آفریقایی، تلفاتی وارد خواهد شد.
خونریزی گسترده غیرنظامیان بی گناه در الفشر منجر به حملات انتقامی در پنج ایالت دارفور و فراتر از مرزهای دارفور خواهد شد. من می ترسم که جهان شاهد تکرار تاریخ باشد، 21 سال پس از درگیری که بافت اجتماعی شکننده دارفور را از هم پاشید و موزاییک جوامع آن را ویران کرد. ما نباید اجازه دهیم این اتفاق دوباره بیفتد.
اخبار سازمان ملل: آیا سازمان ملل در حال حاضر در دارفور حضور دارد؟
توبی هاروارد: کارکنان بین المللی سازمان ملل و INGO پس از شروع جنگ در آوریل سال گذشته از دارفور تخلیه شدند. بسیاری از مقامات محلی شجاع سودانی در شرایط بسیار دشوار به اجرای برنامه ها ادامه دادند.
چندین سازمان بین المللی دفاتر خود را در دارفور مجددا تأسیس کرده اند و سازمان ملل از اوت کمک های بشردوستانه را به گروه های آسیب پذیر ارسال کرده است. با این حال، فعالیت‌های ما به دلیل درگیری‌های شدید نظامی در بخش‌های مرکزی کشور و محدودیت‌هایی که دولت سودان بر تحرکات فرامرزی اعمال می‌کند، محدود می‌شود.
من می ترسم که جهان شاهد تکرار تاریخ باشد، 21 سال پس از درگیری که بافت اجتماعی شکننده دارفور را از هم پاشید و موزاییک جوامع آن را فرو ریخت.
من اخیراً از الفاشر بازدید کردم تا در مورد وضعیت بشردوستانه با همه طرف‌ها گفتگو کنم، افزایش حضور سازمان ملل در شهر را ایجاد کنم، محاصره دو مسیر کمک‌رسانی مهم از بندر سودان در شرق و از تینه در مرز با چاد را حل کنم و برای یک برنامه جامع آماده شوم. ماموریت نیازسنجی
همه کشورها از این ماموریت استقبال کردند، موانع کمک‌های بشردوستانه برطرف شد و کامیون‌های کمک‌های بشردوستانه توانستند تجهیزات خود را تحویل دهند. من از تمایل طرفین برای تسهیل دسترسی بشردوستانه با حمایت سازمان ملل به عنوان یک میانجی بی طرف بسیار تشویق شدم.
متأسفانه تنش‌های گسترده‌تر بین کشورها در دوره عید فطر تشدید شد و سازمان ملل و برخی دیگر از شرکای بشردوستانه مجبور به ترک شهر شدند.
با این حال، من مطمئن هستم که وقتی وضعیت امنیتی تثبیت شود، سازمان ملل و شرکای آن قادر خواهند بود کار ما را برای تسهیل دسترسی بشردوستانه در سریع ترین زمان ممکن از سر بگیرند. همه کشورها باید مجدداً به اعلامیه جده، حقوق بشردوستانه بین‌المللی متعهد شوند و به فعالان بشردوستانه اجازه دسترسی به همه مناطق آسیب‌پذیر نیازمند کمک را بدهند.
© یونیسف/شهزاد نورانی
کودکان در اردوگاهی برای آوارگان داخلی در نزدیکی الفاشر، پایتخت شمال دارفور، سودان، به سمت پناهگاه خود می روند. (فایل)
اخبار سازمان ملل: چندین گزارش از مرگ مردم دارفور از گرسنگی وجود دارد. آیا سازمان ملل برنامه های مستمری برای ارائه کمک به افراد آسیب دیده دارد؟
توبی هاروارد: سازمان ملل متعهد به ارائه غذا، تغذیه، دارو و سایر کمک های بشردوستانه به جمعیت های آسیب پذیر در پنج ایالت دارفور است.
با این حال، ما دو چالش وجودی داریم: نمی‌توانیم حجم و مقیاس لازم را ارائه کنیم، مگر اینکه منابع مالی بیشتری برای خرید و ارائه کمک‌ها داشته باشیم، و نمی‌توانیم به جمعیت‌های آسیب‌پذیری که به کمک نیاز دارند دسترسی داشته باشیم، مگر اینکه دسترسی داشته باشیم، که توسط متخاصمان ارائه شده است.
ما امیدواریم که تعهدات ارائه شده در کنفرانس اخیر اهداکنندگان در پاریس به حل اولین چالش ما کمک کند. در مورد دسترسی، ما دائماً از کشورهای متخاصم و کشورهایی که می توانند بر آنها تأثیر بگذارند دفاع می کنیم تا دسترسی بشردوستانه مورد نیاز ما را برای پاسخگویی و کاهش اثرات قحطی پیش بینی شده فراهم کنند.
سازمان ملل متحد: سازمان ملل بارها خواستار کاهش تنش و حمایت از غیرنظامیان در سودان شده است، اما به نظر می رسد که کشورها هنوز برای آن آماده نیستند. به نظر شما چرا این چنین است؟
توبی هاروارد: سازمان ملل خواستار کاهش تنش و حفاظت از غیرنظامیان از زمان آغاز درگیری بیش از یک سال پیش است. با این حال، این تماس ها به گوش می رسد.
طرف های متخاصم بیشتر به دنبال دستیابی به مزیت نظامی در زمین هستند تا یافتن راه هایی برای توقف جنگ. متأسفانه سربازان، جنگجویان و شبه نظامیانی که روی زمین می جنگند به قوانین بشردوستانه بین المللی و مفاهیمی مانند حمایت از غیرنظامیان فکر نمی کنند.
دلیل دومی که چرا کشورها به درخواست‌ها برای کاهش تنش توجهی نمی‌کنند این است که درگیری‌ها به طور فزاینده‌ای بین‌المللی می‌شود و کشورهای دیگر درگیر می‌شوند و از یک طرف یا طرف دیگر حمایت می‌کنند. این منجر به پیچیدگی درگیری می شود.
میانجیگری و حل و فصل جنگ با چندین بازیگر بین المللی دشوارتر می شود. ضروری است که میانجی‌ها طرف‌های درگیر و حامیان آنها را دور میز مذاکره بیاورند و جنگ را به پایان برسانند.
پس از بیش از یک سال جنگ بی‌معنا، رنج غیرنظامیان بی‌گناه باید متوقف شود.